تحلیل داستان وامق و عذرا بر اساس نقد کهن الگویی

نقد کهن الگویی از انواع نقد اسطوره­ای است که بیشتر بر نظریات یونگ در مورد ناخودآگاه جمعی و صور ازلی تاکید دارد. در نظر یونگ، کهن­الگوها آن دسته از صور ازلی ونوعی­اند که در عمق ناخودآگاه جمعی انسان­ها، به صورت بالقوه وجود دارند و خفته­اند. این صور کهن و اساطیری، می­توانند در هنر و ادبیات تجلی یابند. منظومه­های عاشقانه، یکی از عرصه­هایی است که می­تواند بستر ظهور کهن الگوها گردد. از آن جا که ادبیات هر ملت، ریشه در فرهنگ و باورهای آن سرزمین دارد و مطالعه داستان­های کهن، نه تنها از جنبه ادبی، هنری یا سرگرمی، بلکه از نظر آشنایی با افکار و ارزش­های فردی و اجتماعی مردم یک سرزمین حائز اهمیت است؛ پژوهش حاضر، با تببین نمادها و کهن­الگوهای داستان وامق و عذرا و نقش آن­ها در تعالی عاشق، می­کوشد جایگاه معشوق تعالی­بخش را در منظومه مذکور مورد بررسی قرار دهد؛ تا آشکار شود که آیا در داستان­ عاشقانه، اتحاد کهن­الگوها می­تواند نقش معشوق در تعالی عاشق را نشان دهد؟ مشاهده می­شود؛ اتحاد و ارتباط کهن­الگوها در این منظومه در جهت رشد و شناخت و رسیدن به کمال انسانی عاشق است.

کلیدواژه ها:

کهن الگو ، وامق و عذرا ، آنیما ، سایه ، پیر خرد