بررسی و تحلیل مفهوم تجربه دینی در آثار تئودور داستایفسکی با رویکرد به رمان های «جنایت و مکافات» و «برادران کارامازوف»

داستایفسکی در آثار خود به انعکاس تجربه­های دینی­اش می­پردازد و غالب آرای اعتقادی و ایدئولوژیک خود را در آن­ها شرح می­دهد. تجربه دینی انواع گوناگونی دارد، اما نگاهی به رمان­های «جنایت و مکافات» و «برادران کارامازوف» نشان می­دهد که داستایفسکی تنها به نوع تفسیری آن علاقه داشته است. تجربه تفسیری او به واسطه دو عامل بیرونی (دعوت از جانب پدربزرگ و راهبان به مسیحیت) و درونی (خلوت با خود در زندان در جوانی) ایجاد شده بود.  او این تجربه تفسیری را ابتدا به صورت تقلیدی و سنتی آموخته بود، اما در مرحله بعدی آن را به صورت بازنمایی اندیشه­های انتقادی و چالشی نشان داد. هدف داستایفسکی، تخریبی و برآمده از عقده­های روانی نبود، بلکه برای بهبود شرایط اعتقادی و دینی مردم، چنین نقدهایی را روا می­دانست. این مقاله با استناد به منابع کتاب­خانه­ای و روش توصیفی- تحلیلی تدوین شده و در آن به این مساله اساسی پرداخته شده است که سیر تطور تجربیات دینی داستایفسکی در رمان­های مذکور به چه ترتیب بوده است

کلیدواژه ها:

داستایفسکی ، تجربه دینی ، تفسیر ، مسیحیت ارتدوکس ، جنایت و مکافات ، برادران کارامازوف