بررسی روند تغییرات مکانی و زمانی کیفیت آبهای زیرزمینی دشت سارینکا

آبهای زیرزمینی منبع اصلی آب برای مصارف شرب و ابیاری در سراسر جهان است. آلودگی آبهای زیرزمینی یک چالش سلامت انسان و خدمات زیست محیطی تاثیر میگذارد در این پژوهش تغییرات زمانی و مکانی شوری آب زیرزمینی در دشت ساری نکا با استفاده از اطلاعات ۵۸ تعداد چاههای مشاهده ای از سال ۱۳۸۳ تا ۱۴۰۱ مورد بررسی قرار گرفته است به منظور پهنه بندی هدایت الکتریکی آب زیرزمینی برای سالهای متفاوت از نرم افزار ARC GIS استفاده شد. بر اساس نقشه های بدست آمده در محدوده شمال دشت یعنی خروجی به دشت غلظت هدایت الکتریکی بیشترین مقدار را دارا میباشد که به دلیل پسابهای کشاورزی و شهری و همچنین برداشت بیش از حد آب زیرزمینی و در نتیجه نفوذ آب شور به ایخوان میباشد. همچنین نمودارهای تغییرات زمانی روند افزایشی غلظت هدایت الکتریکی را در چاه نوذرآباد نشان میدهد

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، تغییرات مکانی کیفیت منابع آب شوری GIS