اثر بهسازی بر بازده آب در مقابل مصرف انرژی چاه های آب شهری شهرستان نور

چاههای آب پس از حفر، تجهیز و بهرهبرداری تا مدتی ظرفیت آبدهی اولیه خود را حفظ می کنند. با گذشت زمان آبدهی چاه به دلایلی همچون افزایش سطح دینامیک آب و یا فرسوده شدن تجهیزات کاهش می یابد. با توجه به هزینه بالا و همچنین محدودیت های حفر و تجهیز چاه جدید، نیاز به بهسازی و همچنین بررسی مداوم چاهها به منظور بازگرداندن به شرایط اولیه و یا افزایش آبدهی اجتناب ناپذیر است . کاهش آبدهی به هر یک از دلایل عنوان شده سبب کاهش بازده پمپ و چاه و علاوه بر آن افزایش ضریب انرژی (نسبت آب تولیدی به برق مصرفی ) می گردد. در این مقاله به مطالعه موردی ضریب انرژی قبل و بعد از بهسازی چند حلقه چاه شهرستان نور پرداخته شده است که در نهایت مقایسه ای مابین هزینه مصرف برق به ازای تولید آب در هر یک از چاه ها قبل و بعد از بهسازی صورت پذیرفت .

کلیدواژه ها:

بهسازی چاه ، چاه آب شرب ، دبی ، شهرستان نور ، مصرف انرژی .