بررسی سطح سرمی روی، مس و منیزیم در کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک

سابقه و هدف: دیابت نوع یک اختلال متابولیکی در متابولیسم گلوکز است. کنترل ضعیف گلایسمیک در دیابت نوع یک (DT۱) معمولا به استرس اکسیداتیو و عوارض دیابتی بیشتر منجر می شود. عناصر کمیاب مانند منیزیم(Mg) ، روی (Zn) و مس (Cu) در فرایند پراکسیداسیون لیپیدها، پاتوژنز و تشدید عوارض دیابتی نقش دارند. هدف از این مطالعه بررسی عناصر کمیاب در کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک در استان گلستان در سال ۱۴۰۱ بود. مواد و روش ها: این مطالعه ی موردشاهدی بر روی ۲۶ کودک مبتلا به دیابت نوع یک و ۲۶ کودک غیرمبتلا انجام شد. بعد از ۱۲ ساعت ناشتایی در طی شب، ۲ میلی لیتر خون وریدی از نمونه ها گرفته شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ی ۱۸ با آزمون های کای اسکور و رگرسیون لجستیک در سطح معناداری ۰/۰۵ آنالیز شدند. یافته ها: سطح سرمی روی در ۴۲/۳ درصد کودکان مبتلا به دیابت و ۱۵/۴ درصد گروه غیرمبتلا پایین تر از سطح نرمال قرار داشت. همچنین، سطح سرمی مس و منیزیم به ترتیب در ۷/۷ و ۱۱/۵ درصد کودکان مبتلا به دیابت در سطح پایین تر از نرمال قرار داشت. نمایه ی توده ی بدنی، جنسیت و طول مدت ابتلا به دیابت با سطوح عناصر روی، مس و منیزیم ارتباط معنی دار نداشتند. نتیجه گیری: ابتلا به دیابت نوع یک سبب کاهش سطح سرمی روی و مس در کودکان می شود. به نظر نمایه ی توده ی بدنی، جنسیت و طول مدت ابتلا به دیابت با این کاهش سرمی عناصر مرتبط نیستند.

کلیدواژه ها:

zinc ، copper ، magnesium ، children ، type ۱ diabetes ، روی ، مس ، منیزیم ، کودکان ، دیابت نوع ۱