اثربخشی طرحواره درمانی بر تنظیم هیجان و کفایت اجتماعی در کودکان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر

سابقه و هدف: اختلال بی نظمی خلق اخلالگر از جمله اختلالات خلقی است که علی رغم ایجاد مشکلات عملکردی در زمینه های مختلف دارای چالش های متعدد درمانی است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی طرح واره درمانی بر تنظیم هیجان و کفایت اجتماعی در کودکان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلاگر انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل پسران ۸ تا ۱۱ سال دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر شهر اصفهان بودند که به مراکز تخصصی مشاوره کودک شهر اصفهان مراجعه کردند. از میان آن ها ۳۰ کودک به همراه مادرشان به شیوه هدفمند انتخاب شده و در دو گروه ۱۵ نفره (آزمایش و گواه) به صورت تصادفی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان Garnefski و همکاران (۲۰۰۷) و پرسشنامه کفایت اجتماعی ادراک شده Anderson Boucher و همکاران (۲۰۰۷) بود. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه (۶۰ دقیقه برای کودک و ۳۰ دقیقه برای مادر) تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه های تکراری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد تاثیر طرح واره درمانی بر تنظیم هیجان و کفایت اجتماعی معنادار و در مرحله پیگیری پایداری خود را حفظ کرده است (۰/۰۰۱>p). نتیجه گیری: بنا بر نتایج این پژوهش، برای بهبود تنظیم هیجان و کفایت اجتماعی کودکان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر می توان از طرح واره درمانی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

Schema Therapy ، Emotion Regulation ، Social Competence ، Disruptive Mood Dysregulation Disorder ، طرحواره درمانی ، تنظیم هیجان ، کفایت اجتماعی ، اختلال بی نظمی خلق اخلالگر