عدم قطعیت راهبردی؛ ابر تهدیدی شالوده شکن

وضعیت امروز، آیینه ای تمام نما از تاثیر و تاثر کردارهای گفتاری و غیر گفتاری و روایتی صادقانه از احوال تاریخی و فکری هر مجموعه، نظام یا ساختاری است. ترکیب دیالکتیکی امر واقع اکنون با نظام تحلیل و تدبیر موجود، می تواند افق جدیدی را به منظور ترسیم و تعریف مسیر حرکت به شیوه ای کیفی تر و هدفمندتر پیش روی ما بگشاید. "وضعیت" مفهومی خاص برای دلالت بر مصادیقی عام همچون (تهدید، قدرت، شناخت محیط، اراده موثر بر محیط و...) است. ازاین رو، این مفهوم، درمیان آن دسته از ادبیات ناظر بر کنترل و تدبیر امور در عرصه ها و سطوح مختلف قرار داشته که کاربرد وسیعی می یابد. مساله اصلی این است که آنچه امروز به عنوان موقعیت/وضعیت عدم قطعیت نامیده می شود بسیاری از مفاهیم و پارادایم های که از دیرباز به منظور شناخت، تحلیل و تدبیر عمیقا مورد پذیرش قرار گرفته اند را دستخوش تغییرات ژرف کرده یا خواهد کرد. نتایج حاصل از این نوشتار نشان می دهد که تبعات برآمده از این وضعیت می تواند دایره وسیعی از تهدیدات خرد و کلان را در دامان خود پرورانده و ویژگی های نهفته در ذات آن، نظام تحلیل و تدبیر را مختل یا حتی فلج کند. از منظر و سطحی کلان، لزوم در انداختن نظام اندیشگی و کارکردی نو و تغییر جهت دادن تفکر راهبردی از نوعی روابط ساختاری منسوخ به رویکردی جسورانه و نوآورانه که متضمن پایایی فعالانه ی نظام تدبیر و محیط داخلی در کشاکش همه عدم قطعیت هایی که عنصر اصلی مناسبات محیطی می باشد؛ امری گریز ناپذیر است.

کلیدواژه ها:

شناخت ، پیچیدگی ، عدم قطعیت ، پیش بینی ناپذیری ، تصمیم ناپذیری