نقش ذرات کاربید تیتانیم بر ریز ساختار، سختی و مقاومت سایشی روکش Stellite۶ ایجاد شده بر فولاد زنگ نزن ۳۱۶ به روش جوشکاریTIG

در این تحقیق روکش استلایت ۶ حاوی درصد های وزنی مختلف ذرات تقویت کننده TiC (۰، ۱۰، ۲۰ و ۳۰) بر سطح فولاد زنگ نزن ۳۱۶ به روش جوشکاری قوسی تنگستن-گاز(TIG) اعمال گردید. ریز ساختار روکش توسط میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و فاز شناسی توسط پراش پرتو ایکس(XRD) مورد بررسی قرار گرفت. به کمک آزمون ریز سختی سنجی ویکرز پروفیل سختی نمونه ها تهیه شد و آزمون سایش پین روی دیسک به منظور بررسی خواص سایشی نمونه های روکش کاری شده انجام گرفت و جهت بررسی مکانیزم های سایش، سطوح سایش توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. ریزساختار روکش حاصل شامل زمینه محلول جامد دندریتی کبالت و ساختار لایه ای بین دندریتی از محلول جامد کبالت،  TiCو همچنین مقادیر جزیی Co۳Ti، CrFe۷C۰.۴۵و CoCx است، بیشترین مقاومت سایشی در حضور ۲۰ درصد وزنی TiC در روکش کامپوزیتی استلایت ۶ بدست آمد. مقادیر کمتر و بیشتر ذرات تقویت کننده منجر به درشت شدن دندریت های محلول جامد کبالت و سختی کمتر گردید. مکانیزم های سایشی غالب روکش های اعمالی از نوع چسبان و خراشان تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

استلایت ۶ ، روکش کاری قوسی تنگستن-گاز ، کاربید تیتانیم ، مقاومت سایشی