وی‍ژگی زبانی شعر نیما

بی هیچ شکی،  نیما  از برجستگان شعر معاصر فارسی است که امروزه نام او بر پیشانی شعر مدرن فارسی می درخشد. شعر معاصر فارسی در سه حوزه ی شعر نیمایی، سپید و موج نو همچون جویباری به جریان خود در حوزه ی ادب معاصر ادامه می دهد اما راه و رسم  نیما طرفداران بیشتری دارد و به نظر می رسد به اوج هنری  خود نزدیک می شود. اما چرا و چگونه این سنت  ادبی مدرن راه خود را گشود و علی رغم تمامی ناملایمات به راه خود ادامه داد. در مقاله ی حاضر به راز جاودانگی و تعمیم روش نیمایی در شعر پرداخته و به محسنات، ابتکارات و خلاقیت های هنری نیما اشاره شده است. آنچه مسلم است نوآوری نیما  صرفا در کوتاه و بلند کردن مصراع ها و حذف تکراری قافیه نبوده و نیست، ابتکار نیما که شیوه ی او را ماندگار و پرطرفدار کرده همانا در مضامین و محتوای شعری اوست. در شعر نیمایی فرم و مضمون با هم حرکت می کنند و از آغاز تا پایان تصور ذهنی روشنی به خواننده منتقل می کنند. مقاله ی حاضر به بررسی مضامین نو و ابتکاری شعر  نیما اشاراتی کلی دارد.

کلیدواژه ها:

نیما ، شعر نو ، فرم ، مضمون ، شکل ذهنی