تکنولوژی های جدید پهپادی و ضرورت استفاده از آنها در دستیابی به داده های مکانی از طریق سنجش از دور در جغرافیای ایران

پهپادها وسایل هوایی بدون سرنشینی می باشند که با توسعه سریع علم و تکنولوژی به عرصه مهندسی نقشه برداری وارد شده اند. عامل مهم در توسعه پهپادها این است که دارای مزایای کوچک سازی، مانورپذیری بالا و توانایی انجام کارهای دشوار در مقایسه با هواپیماهای سرنشین دار می باشند. .با ارتقاء دانش مرتبط با حسگرها و تجهیز پهپادها به حسگرهای مدرن، به تدریج، فرآیند سنجش از دور توسط این پرنده های کارآمد، عملیاتی شده است. پهپادها جهت ارسال از دور اطلاعات مکانی به سه زیرساخت هوایی، زمینی و سیستم جمع آوری اطلاعات پیشرفته، مجهز شده اند. قابلیت پرواز در ارتفاع پایین این امکان را به پهپادها می دهد که در ارسال تصاویر با وضوح بالا موفق عمل نموده و داده های دریافتی از آنها بسیار دقیق باشند. همچنین استفاده از پهپادها زمینه لازم برای بکارگیری چندین حسگر را بصورت همزمان فراهم می-نماید که این امر در افزایش سرعت اندازه گیری دقیق یک منطقه جغرافیایی موثر می باشد. از آنجاییکه کشور ایران دارای گستره وسیعی بوده و از لحاظ مشخصات جغرافیایی بسیار متنوع (جنگل، مراتع، کویر، دریا و...) می باشد، لذا لاجرم بایستی از تکنولوژی های جدید پهپادی جهت نقشه برداری و دستیابی به داده-های مکانی استفاده کرد. در این مقاله سعی شده است که فن آوری های جدید پهپادهای هوشمند جهت دریافت دقیق اطلاعات مکانی و سنجش از دور بررسی شده و نحوه بهره برداری بهینه از این اطلاعات مکانی برای مخاطب تبیین گردد.

کلیدواژه ها:

مهندسی نقشه برداری ، پهپاد ، داده های مکانی ، سنجش از دور ، پردازش داده ها