تهیه و تولید نانو کپسول ژل آلوئه ورا حاوی اسانس کاکوتیL. Ziziphora tenuior
محل انتشار: مجله علوم باغبانی، دوره: 37، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 154
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSUM-37-1_014
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
چکیده مقاله:
میوهها و سبزیها به دلیل داشتن رطوبت بالا و فعالیت بیولوژیکی بعد از برداشت (تنفس، تعرق و فعالیتهای بیوشیمی) فسادپذیرند. پوششدهی میوهها با ترکیبات ضدمیکروبی و در عین حال خوراکی و ایمن برای مصرفکنندگان راهکار موثری برای جلوگیری از فساد میوهها و افزایش ماندگاری آن است. تولید این قبیل پوششهای خوراکی با بهرهگیری از فناوری نانو سبب افزایش کارایی مواد تشکیل دهنده پوشش میشود. در همین راستا این پژوهش با هدف تهیه و تولید پوشش خوراکی نانوکپسول حاوی اسانس کاکوتی انجام شد. اجزای سازنده فرمولاسیون نانوکپسول، ژل آلوئه ورا، آب، توئین و اسانس کاکوتی بود. جهت شناسایی ترکیبات اسانس از دستگاه گازی کروماتوگرافی GC و گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمیGC-MS استفاده شد. میانگین اندازه ذرهای و پتانسیل زتا، تصویر میکروسکوپ الکترونی نانوکپسول و میزان پایداری ذرات و درصد کارایی نانوکپسول محاسبه شد. در اسانس گیاه کاکوتی (Ziziphra tenuiorL.) ۲۱ ترکیب شناسایی شد. ترکیبات اصلی و مهم اسانس کاکوتی شامل پولگون (۲۳/۶۵ درصد)، منتوفوران (۷۲/۱۲ درصد) و ۱و۸- سینئول (۰۱/۶ درصد) بودند. اندازه نانوکپسول حاوی اسانس، ۴۶/۸۴ نانومتر و پتانسیل زتا ۰۲/۱۶- میلیولت بود. براساس نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی، اندازه ذرات کمتر از ۲۰۰ نانومتر بود. سطح خارجی نانوکپسولها کاملا صاف و یکنواخت بود. درصد انکپسولاسیون اسانس ۲۵/۸۳ درصد محاسبه شد. مطالعات پایداری اندازه ذرات و پتانسیل زتا در مدت ۳ ماه نشان داد که نانوکپسول حاوی اسانس از پایداری خوبی برخوردار بوده است. به طور کلی نتیجه تحقیق حاضر نشان داد نانوکپسول ژل آلوئه ورا حامل مناسبی برای اسانس کاکوتی است و می توان به عنوان پوشش خوراکی برای ماندگاری میوهها از آن استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
طیبه بااراده
گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
حسین آرویی
گروه علوم باغبانی و فضای سبز دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
محبوبه ناصری
گروه تولیدات گیاهی، دانشگاه تربت حیدریه
مجتبی ممرآبادی
گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :