افزایش ماندگاری گل بریدنی ژربرا رقم ‘Rosalin’ با استفاده از نانوکامپوزیت ها به عنوان محلول نگهدارنده

ژربرا یکی از مهم­ترین گل­های شاخه بریده است که عمر گلجای کوتاهی دارد. مانند سایر گل­های شاخه بریده، یکی از نگرانی­های اصلی پس از برداشت این گل کاهش کیفیت آن است. کاربرد نانولولههای کربنی به عنوان محلولهای نگهدارنده موجب افزایش جذب آب، تعادل روابط آبی و افزایش عمر گلجای گلهای شاخه بریده می‎شود. تجمع، پراکندگی نامناسب و آبگریزی شدید از معایب نانولولههای کربنی است که مانع پراکنش مطلوب در محلول گلجای میشود. در این تحقیق برای افزایش پراکندگی نانولولههای کربنی چند دیواره از انواع پلیمرها (پلی وینیل پیرولیدون، پلی­اتیلن گلیکول و سورفکتانت غیریونی تریتون ایکس ۱۰۰) استفاده شد تا تاثیر آنها در ماندگاری گل شاخه بریده ژربرا مورد بررسی قرار گیرد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد (آب مقطر)، نانولوله­های کربنی عامل­دار شده با پلی وینیل پیرولیدون (۱ و ۲ میلیگرم بر لیتر)، نانولوله­های کربنی عامل­دار شده با پلی اتیلن گلیکول (۱ و ۲ میلیگرم بر لیتر) و نانولوله­های کربنی عامل­دار شده با تریتون ایکس ۱۰۰ (۱ و ۲ میلیگرم بر لیتر) به صورت تیمار کوتاه مدت (۲۴ ساعت) بودند. در این آزمایش عمر گلجای، وزن تر نسبی گل، میزان جذب آب، محتوای نسبی آب گلبرگ و محتوای نسبی آب ساقه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین عمر گلجای با ۵/۲۲ روز مربوط به تیمار نانولوله­های کربنی عامل­دار شده با تریتون ایکس ۱۰۰ با غلظت ۲ میلیگرم بر لیتر بود که ماندگاری گلها را حدود ۸ روز نسبت به شاهد افزایش داد. نانوکامپوزیت­های موجود در محلول گلجای بر وزن تر نسبی و جذب آب ساقه های بریدنی تاثیر داشتند. در این مطالعه مشخص شد که جذب آب الگوی مشابه وزن تازه گل دارد و ظرفیت جذب آب ساقه به تدریج با گذشت زمان کاهش می­یابد. بر اساس نتایج، تغییرات وزن تر و جذب آب در ساقه گلهای تیمار شده با نانولوله­های کربنی عامل­دار شده با پلی اتیلن گلیکول با غلظت ۱ میلی­گرم بر لیتر کندتر بود. استفاده از نانولوله­های کربنی عامل­دار شده با تریتون ایکس ۱۰۰ با غلظت ۱ میلی گرم بر لیتر در محلول گلجای سبب شد تا محتوای نسبی آب گلبرگ و ساقه حفظ شود. تصویربرداری با میکروسکوپ الکترونی روبشی تایید کننده حرکت نانولولهها به بخشهای بالایی گل و جذب و جابجایی آنها در ساقه گل بریدنی ژربرا بود. یافته های تحقیق حاضر نشان داد که جمعیت باکتری در انتهای ساقه تیمار شاهد بیشتر از جمعیت باکتریایی انتهای ساقه گل های تیمار شده با نانوکامپوزت­ها بود. نانولولههای کربنی چند دیواره همراه با پلی وینیل پیرولیدون، پلی اتیلن گلیکول و تریتون ایکس ۱۰۰ ترکیبات موفقی در افزایش جذب آب، حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری گل شاخه بریده ژربرا بودند. بنابر نتایج این آزمایش، حذف موانع جریان آب در ساقه بریده به حفظ ماندگاری و تاخیر در پیری گل کمک می­کند.

کلیدواژه ها:

باکتری ، جذب آب ، سورفکتانت غیریونی ، عمر گلجای ، نانولولههای کربنی چند دیواره