اثر عوامل میدانی در ارزیابی خوردگی کف مخازن نفت به روش نشت شار مغناطیسی

در این مقاله، اثرات برخی عوامل میدانی در ارزیابی غیرمخرب میزان خوردگی کف مخازن نفتی به روش نشت شار مغناطیسی در سطح صنعتی مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور، اثر روشن بودن سامانه حفاظت کاتدی، وجود آلودگی، وجود زائده های فلزی (خال جوش یا پاشش جوش)، اعوجاج ورق کف مخزن و ضخامت پوشش غیرفلزی (رنگ) بر دقت ارزیابی ابعاد عیوب در موقعیت های مختلف بررسی شده است. بازرسی ها به صورت میدانی در دو مخزن نفتی با استفاده از دستگاه نشت شار مغناطیسی با برند MFL۳DiM روی عیوب شناسایی شده، انجام شد. از بلوک های فولادی استاندارد با ضخامت های ۶ و ۸ میلی متر و ۴ عیب خوردگی مصنوعی در اندازه های ۲۰، ۴۰، ۶۰ و ۸۰ درصد ضخامت برای تنظیم و کالیبراسیون دستگاه استفاده شد. همچنین برای صحت سنجی نتایج اندازه گیری MFL از ضخامت سنجی فراصوتی استفاده شد. نتایج ارزیابی ها نشان داد که روشن بودن سامانه حفاظت کاتدی سبب کاهش دقت اندازه گیری شده و عیوب خوردگی با مقدار کمتر از ۲۲ درصد تلفات جرم شناسایی نمی شوند. همچنین وجود زائده فلزی (خال جوش) با ارتفاع ۵ میلی متر باعث شد که عیوب با عمق خوردگی کمتر از ۲۵ درصد، شناسایی نشوند. از طرفی مشاهده شد که وجود زائده و زباله در کف مخزن باعث شده است که خطای ایجاد شده در تشخیص اندازه ی عمق خوردگی بیشتر از طول و عرض آن باشد. عدم تمیزی و وجود زباله روی کف مخزن باعث شد که عیوب با عمق خوردگی کمتر از ۱۸ درصد شناسایی نشود. ایجاد اعوجاج در ورق کف مخزن باعث شد که عیوب کاذب در ورق شناسایی شده و ابعاد عیوب واقعی نیز با خطا گزارش شوند. وجود پوشش با ضخامت بیشتر از ۳۰۰۰ میکرو متر باعث شد که عیب های ورق های کالیبراسیون قابل شناسایی نباشد. بررسی های تکمیلی نشان داد که اگر اختلاف ضخامت پوشش غیرمغناطیسی روی ورق کف مخازن بالاتر از ۵۰۰ میکرومتر باشد، ابعاد عیوب مشاهده شده در دستگاه غیرواقعی است و قابل اتکا نیست.

کلیدواژه ها:

مخازن ذخیره ، نفت ، خوردگی ، ارزیابی غیر مخرب ، نشت شار مغناطیسی‎ ‎