مدل سازی اعتماد به مدیر، عدالت توزیعی و محصورشدگی شغلی در قصد جا به جایی شغلی معلمان تربیت بدنی شهر تهران

هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی نقش اعتماد به مدیر، عدالت توزیعی و محصورشدگی شغلی در قصد جا به جایی شغلی معلمان تربیت بدنی شهر تهران بود. پژوهش حاضر توصیفی و مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه معلمان زن و مرد تربیت بدنی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۸- ۱۳۹۷(۲۱۵۲ نفر) تشکیل می دادند. حداقل حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۳۲۶ نفر بود. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ ای طبقه­ ای از مناطق ۱۹ گانه آموزش و پرورش شهر تهران انتخاب شد. در این تحقیق از «پرسشنامه محصورشدگی شغلی»  کارسلی و همکاران (۲۰۰۷)، «پرسشنامه قصد جا به جایی شغل» سینگ و همکاران (۱۹۹۶)، «پرسشنامه اعتماد مدیر» لی و همکاران (۲۰۱۳) و «پرسشنامه عدالت توزیعی» نیهوف و همکاران (۱۹۹۳) استفاده گردید. برای بررسی مدل تحقیق از تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار اسمارت پی­ال­اس نسخه ۳ یهره گیری شد.نتایج نشان داد که اعتماد مدیر بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش تاثیر معنادار ندارد. عدالت توزیعی بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش در سطح ۰۱/۰ تاثیر منفی معنادار دارد. محصور شدگی شغلی در تاثیر اعتماد مدیر بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش نقش تعدیل­گر ندارد. محصور شدگی شغلی در تاثیر عدالت توزیعی بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش نقش تعدیل­گر معنادار دارد.بنابراین، پیشنهاد می­شود محصورشدگی شغلی به عنوان یکی از سازه­ های مهم شغلی در وزارت آموزش و پرورش مورد توجه جدی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اعتماد به مدیر ، عدالت توزیعی ، محصورشدگی شغلی ، قصد جا به جایی شغلی ، معلمان تربیت بدنی شهر تهران