مقاله علمی – پژوهشی: اثرات افزودن سطوح مختلف سلنیوم در جیره غذایی بررشد، بازماندگی و ترکیب شیمیایی لاشه قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

دراین تحقیق تاثیر سطوح مختلف سلنیوم در جیره غذایی بر رشد بازماندگی و ترکیب شیمیایی بافت عضله ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با میانگین وزنی ۵۷/۰±۸۰ گرم در مدت ۶۰ روز مورد بررسی قرار گرفت. ۳۲۰ عدد ماهی به صورت تصادفی در ۱۲ مخزن فایبر گلاس ۱۵۰۰ لیتری توزیع شدند. سلنیوم در چهار سطح، بدون سلنیوم (شاهد)، ۵/۰ (تیمار ۱)، ۵/۱ (تیمار ۲) و ۳  (تیمار ۳) میلی گرم بر کیلوگرم به جیره غذایی افزوده و ماهیان به مدت ۶ هفته تغذیه شدند. نتایج نشان داد نرخ رشد ویژه، درصد افزایش وزن بدن، میانگین رشد روزانه و ضریب تبدیل غذایی در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی ۳ میلی گرم در کیلوگرم سلنیوم اختلاف معنی داری با شاهد داشتند (۰۵/۰p<). شاخص بقاء در تیمارهای مورد بررسی با گروه شاهد اختلاف معنی داری نداشت (۰۵/۰p>). تاثیر افزودن سلنیوم بر ترکیب شیمیایی نشان دهنده اختلاف معنی داری در میزان پروتئین لاشه بود (۰۵/۰p<). بیشترین مقدار مربوط به تیمار ۴ (۵۷/۰±۲۰/۱۸ درصد) وکمترین مقدار مربوط به گروه شاهد ۱۶/۰±۴۷/۱۶ درصد بود. در تیمارهای تغذیه شده با سلنیوم کاهش مقدار چربی لاشه مشاهده شد که با گروه شاهد اختلاف معنی دار داشتند (۰۵/۰p<). رطوبت و خاکستر در گروه شاهد با سایر تیمارها اختلاف معنی داری نداشت (۰۵/۰p>). بالاترین تاثیر سلنیوم بر رشد مربوط به تیمار ۴ (۳ میلی گرم بر کیلوگرم سلنیوم) بود، اما اختلاف معنی داری با تیمار ۳ (۵/۱ میلی گرم بر کیلوگرم سلنیوم) نداشت (۰۵/۰p>). در مجموع، نتایج این تحقیق نشان دهنده تاثیر مثبت افزودن ۳ میلی گرم بر کیلوگرم سلنیوم به غذا بر شاخص های رشد و بهبود ترکیب شیمیایی لاشه بود.

کلیدواژه ها:

Growth ، Survival ، Chemical composition ، Rainbow trout ، Nutrition ، Selenium ، رشد ، بازماندگی ، ترکیب شیمیایی ، قزل آلای رنگین کمان ، تغذیه ، سلنیوم