مدل سازی میدان جابه جایی هم لرزه یک گسل و تعیین حساسیت پارامترهای هندسی و فیزیکی مدل به میدان جابه جایی آن

شناخت حرکات گسل و نتایج حاصل از این حرکات نظیر تغییر شکل سطحی، در کشور ما که دارای گسل های فعال و مناطق زلزله خیزی است ضرورت و اهمیت فراوانی دارد. این تحقیق روی مدل سازی سه بعدی تغییر شکل های هم لرزه ایجاد شده در اثر حرکت گسل در یک نیم فضای کشسان هموژن است. این مدل سازی اغلب براساس نظریه جداشدگی صورت می پذیرد و بیشتر مدل های تحلیلی تغییر شکل گسل نیز بر پایه همین نظریه که محقق ژاپنی اکادا در طول دهه هشتاد آن را بسط داد و در ۱۹۹۲ ارائه کرد، پایه ریزی شده اند. بر پایه این مدل، جابه جایی حاصل از وقوع حرکت در یک گسل امتدادلغز و یا شیب لغز (زلزله) را می توانیم با استفاده از داده های در دسترس مربوط به مشخصات گسل مورد نظر به دست آوریم و نتایج حاصل را تحت عنوان تغییر شکل حاصل از زلزله ارائه کنیم. این مدل قابلیت به دست آوردن تغییر شکل و جابه جایی در هر عمقی نسبت به سطح آزاد (سطح زمین) را دارد که در اینجا هدف اصلی به دست آوردن این مقادیر برای سطح زمین است. یکی از نتایج حاصل از این مدل سازی را می توان تعیین میزان حساسیت مدل و تغییر شکل های مسطحاتی به پارامترهای متفاوت یک گسل بیان و این ویژگی ها را براساس میزان تاثیر آنها در خروجی مدل دسته بندی کرد. براساس نتایج حاصل از این آنالیز مشاهده می شود که بیشترین میزان حساسیت به تغییر در کمیت جداشدگی و کمترین آنها در ضرایب لامه هستند که جابه جایی به تغییرات اعمال شده در این ضرایب کمترین میزان حساسیت را نشان می دهد. با تعیین میزان حساسیت و مقدار تغییری که در جابه جایی در اثر تغییر در آن پارامتر ایجاد می شود می توان به تعیین پارامترهای یک گسل نا شناخته در منطقه ای که عامل ایجاد زلزله شده است پرداخت. این مدل قابلیت به کارگیری برای هر نوع گسل و با هر خصوصیات هندسی و در هر منطقه ای را دارد و میزان جابه جایی های هم لرزه ای برای نقاط واقع در حوزه حرکت گسل یا یک زلزله می توان بر پایه آن به دست آورد.

کلیدواژه ها:

مدل سازی گسل ، تئوری جداشدگی ، تغییر شکل هم لرزه ، مدل نیم فضای کشسان ، آنالیز حساسیت