تعیین رابطه بزرگی محلی برای شمال غرب ایران با استفاده از شتاب نگاشت ها

با توجه به اینکه دستگاه های شتاب نگاری در فاصله های نزدیک برخلاف دستگاه لرزه نگار در جنبش های نیرومند زمین کارایی خود را از دست نداده و بریده و ناقص ثبت نمی کنند، نتایج حاصل برای محاسبه بزرگای محلی می تواند قابل قبول تر ازداده های لرزه نگارها باشد. داده های مورد استفاده در این تحقیق شامل ۷۸۱ ثبت دومولفه ای افقی شتاب برای ۳۹۰ زلزله با بزرگای ۴ ≤ nM ثبت شده در ۶۶ ایستگاه شتاب نگاری در منطقه شمال غرب ایران است. ثبت های شتاب نگاشت برای ایجاد لرزه نگاشت مصنوعی ووداندرسن مورد استفاده قرار گرفته است. ابتدا پس از اعمال تصحیحات لازم روی شتاب نگاشت ها، لرزه نگاشت های مصنوعی ووداندرسن بازسازی شد. سپس از روش وارون سازی داده ها برای به دست آوردن ضرایب میرایی، بزرگی ها و تصحیحات ایستگاهی استفاده شد. به علت اینکه مقدار ضریب تضعیف ناکشسان منفی به دست آمد، روش مونت کارلو اعمال شد تا منحنی تصحیح فاصله برای شمال غرب ایران به دست آید. نتایج نشان می دهد که منحنی تصحیح فاصله دارای ۳ مقدار برای ضریب گسترش هندسی است. R ≤ ۸۵ km, n۱ = ۰.۷۳; ۸۵ >R≤ ۱۲۰ km, n۲ = -۰.۴۶;R>۱۲۰ km, n۳ = ۰.۲۲; k =۰.۰۰۰۳۷ فاصله های رومرکزی کمتر از ۸۵ کیلومتر مربوط به تضعیف امواج مستقیم است. فاصله های بین ۸۵ و۱۲۰ کیلومتر دربرگیرنده امواج با بازتاب بحرانی از ناپیوستگی ها است که باعث افزایش ناگهانی دامنه ها می شود . اما پارامترهای منحنی تضعیف مستقل از ساختار پوسته است بنابرین برای به دست آوردن ضرایب میرایی واحد و قابل قبول برای منطقه تصحیحات ایستگاهی با در نظر گرفتن فاصله روی دامنه ها اعمال شد و مجددا روش وارون سازی تکرار شد که در نتیجه، پارامترهای قابل قبولی برای تضعیف ناکشسان و گسترش هندسی به شرح زیر به دست آمد: n = ۱.۵۲, k = ۰.۰۰۱۳۷

کلیدواژه ها:

بزرگی محلی ، رابطه تضعیف ، دستگاه شتاب نگاری ، دستگاه ووداندرسن