شناسایی گسل ها در داده های لرزه نگاری بازتابی به روش سطح پراش مشترک بررسی موردی، منطقه گرابن راین، آلمان

شرایط زمین شناسی در منطقه گرابن بزرگ راین در منطقه مرزی بین فرانسه و آلمان به گونه­ایی است که برای بهره برداری های زمین گرمایی مناسب به نظر می­رسد. در این تحقیق، داده­های لرزه نگاری بازتابی برداشت شده، به روش های نوین مورد پردازش قرار گرفت. در این تحقیق، علاوه بر چندین مقطع زمانی برانبارش که به روش های مرسوم، روش سطح بازتاب مشترک و روش سطح پراش مشترک تهیه شد، مدل سرعت منطقه نیز به روش توموگرافی موج عمود در نقطه ورود به دست آمد. سپس داده های برانبارش شده تحت کوچ عمقی پیش و پس از برانبارش قرار گرفتند. در مقطع کوچ عمقی پس از برانبارش که روی مقطع بر انبارش شده به روش سطح پراش مشترک صورت گرفت، روش پیش گفته توانست همه ساختارها و گسل های ریز را به خوبی آشکار کند. مقایسه این مقطع با مقطع کوچ عمقی پیش از برانبارش و مقطع به دست آمده به روش سطح بازتاب مشترک نشان داد که در این روش، در عین سادگی مدل سرعت، به علت کسب همه انرژی های پراشیده شده در اثر برخورد با گسل ها، نتیجه کوچ بسیار خوب و قابل مقایسه با نتیجه مقطع حاصل از کوچ عمقی پیش از برانبارش است. در نهایت نتایج تفسیر این مقاطع نشان می­دهد که بخش انتخاب شده به منظور کاربرد زمین گرمایی، دارای گسل های متعددی است که باعث انتقال آب از چاه تزریقی به سازند موردنظر می شود.

کلیدواژه ها:

انرژی زمین گرمایی ، سطح بازتاب مشترک ، سطح پراش مشترک ، کوچ عمقی ، تصویرسازی لرزه ایی