امارت قضایی در حقوق کیفری ایران و انگلیس
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات حقوقی، دوره: 12، شماره: 49
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 77
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LAWRS-12-49_012
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
چکیده مقاله:
شیوه اثبات دعاوی کیفری را می توان به روش مستقیم و غیر مستقیم تقسیم بندی کرد. در شکل اول شهادت، اقرار قسم، قسامه و علم قاضی و در شکل دوم امارت مطرح است. از دلیل غیر مستقیم در این مقاله، به "اماره" تعبیر می شود. و این بحث مطرح می شود که "اماره" بودن، لزوما به معنی کم اعتباری آن در مقایسه با ادله سنتی اثبات دعوا نیست، بلکه در مواردی- همچون "دی .ان. ای" به استناد رویه قضایی موجود در انگلیس و تحلیل قواعد حاکم بر ادله اثبات در کشورمان، می توان اطن فرض را تقویت کرد که چنین مواردی اعتباری هم سنگ یا حتی بیش از ادله سنتی دارند.
نویسندگان
علیرضا قرجه لو
استادیار دانشگاه سمنان