بررسی خصیصه توکیل پذیری اقرار، شهادت و سوگند با نگاهی انتقادی به تبصره ۲ ماده و ۳۵ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب

تصویب قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در مورخه بیست و یکم فروردین ماه یکهزار و سیصدو هفتاد و نه ،که با مدت زمان قریب به یکسال دیرتر از قانون آیین دادرسی کیفری آن دادگاهها، پا به عرصه حقوق گذاشت، موجب پیدایش این حدس و گمان شد که دست اندرکاران تهیه و تصویب قانون مزبور، خواسته اند با حوصله و دقت بیشتری، تلاش خود را در زمینه روزآمد کردن قانون آیین دادرسی و انطباق آن با شرع و ساختار تشکیلاتی جدید دادگستری عملی سازد و در نتیجه قانونی بی ایراد یا کم اشکال به جامعه عرضه دارند به همین لحاظ هم نیازی به تصویب آزمآیشی آن ندیدند و بر خلاف قانون آیین دادرسی کیفری که برای مدت سه سال بصورت آزمایشی مورد تصویب قرار گرفت ، قانون اخیر بصورت دائمی تصویب و انتشار یافت