نگرشی تاریخی به جرایم سیاسی و مطبوعاتی

مطالعه درباره دامنه مفهومی و مصداقی جرایم سیاسی و مطبوعاتی (موضوع اصل ۱۶۸ قانون اساسی ج. ا. ا) از وجود دو روی کرد یگانه گرا و دوگانه گرا در این موضوع حکایت می کند. نظریه ی دوگانگی جرایم سیاسی و مطبوتی، قائل به دو دسته متمایز و مستقل جرایم سیاسی وجرایم مطبوعاتی است که برای هریک از این دوگونه جرایم، رژیم دادرسی مستقلی را مطابق اصل ۱۶۸ تجویز می کند. در مقابل، نظریه یگانگی جرایم سیاسی و مطبوعاتی، این جرایم را از جنس واحد، و از گونه جرایم واجد وصف سیاسی تلقی می کند که به تمهید نظام دادرسی واحد برای رسیدگی به جرایم موضوع اصل۱۶۸منجر می گردد. در این مقاله، با تکیه بر روش تفسیر تاریخی و مطالعه در اوضاع واحوال جامعه ایرانی در برهه ی تدوین اصول ۷۷ و ۷۹ متمم قانون اساسی مشروطیت-که مورد تبعیت مقنن اساسی ج . ا. ا در انشای اصل۱۶۸قرار گرفته – و نیز وضعیت جامعه ی بلژیک در زمان تدوین اصول ۱۴۵ و ۹۸ قانون اساسی ۱۸۳۱- که مرجع و راهنمای مقنن اساسی مشروطه در خصوص موضوع بوده-نظریه یگانگی جرایم سیاسی و مطبوعاتی به اثبات رسیده است