شیوه های تعاملی پیامبر اسلام در راستای تحکیم روابط اجتماعی (با محوریت انسان شناسی قرآن کریم و سیره تربیتی آن حضرت)

لازمه حکمرانی اثربخش بر افراد، شناخت ساحت ها و مراتب انسان است. قرآن کریم با نگاهی چندبعدی به معرفی انسان پرداخته است و پیامبر اسلام بر اساس همین شناخت، توانست بیشترین تاثیرگذاری را بر تغییر رفتارهای اجتماعی و اصلاح عقاید و باورهای افراد جامعه آن زمان تا به امروز داشته باشد. هدف نوشتار حاضر، تبیین و استخراج الگوهای رفتار تعاملی پیامبر اسلام با مردم است تا به این پرسش پاسخ دهد که رویکرد حکمرانی و اعمال قدرت پیامبر اسلام در میان افراد جامعه برای هم افزایی و رشد اجتماعی چگونه بوده است؟ برای رسیدن به پاسخی مناسب، مبانی انسانشناسی قرآن کریم و سیره تربیتی آن حضرت مورد تامل قرار گرفت. روش تحقیق از نوع تحلیل مضمون کیفی و با رویکردی توصیفی تفسیری میباشد که در گردآوری اطلاعات از روش بررسی اسناد بهره گرفته شده است. یافتههای تحقیق حاکی از این است که رویکرد جامعه شناسی پیامبر اسلام بر آموزههای انسانشناسی قرآن مبتنی است و علاوه بر رفاه دنیوی و مادی بر تعالی روحانی و معنوی انسان نیز تاکید دارد؛ بنابراین، در چنین رویکردی کرامت ذاتی و عزتمندی انسان، فدای منفعت مادی نمیشود. حفظ و گسترش ارتباطات مردمی، احسان در روابط اجتماعی، حفظ وحدت، برابری در مقابل قانون و رعایت حقوق یکدیگر، مشورت و نظرخواهی، هم نشینی با مردم و حضور در متن جامعه، ازجمله شیوه های رفتار اجتماعی پیامبر اسلام است.

کلیدواژه ها:

روش های تعاملی پیامبر (ص) ، تعاملات اجتماعی ، سیره پیامبر اسلام ، روابط اجتماعی