پیشینه درگیری های آذربایجان و ارمنستان در منطقه قفقاز جنوبی

منازعات قومی- سیاسی در قفقاز از جمله منازعاتی است که از دوران شوروی باقی مانده و در جریان تحولات این کشور سابق، به جمهوری های جدا شده از اتحادیه جماهیر شوروی، انتقال یافته است . به طوریکه وجود منازعات داخلی و بین المللی در این سرزمین همواره فرصت مناسبی برای دیگر کشورها و سازمان های بین المللی است تا در قالب مدیریت وارد مخاصمه شده و اهداف » میانجی گری « بحران و بهره گیری از رسانه های خبری، با اصطلاح و راهبردهای خاص خود را بین طرفین درگیر دنبال کنند. از مهمترین و درعین حال پیچیده ترین مناقشاتی که منطقه آسیای مرکزی و قفقاز به خود دیده است؛ مناقشه قراباغ بین جمهوری های آذربایجان و ارمنستان است. این بحران که در ابتدا حالت محلی داشت، به تدریج شکل منطقه ای به خود گرفت و کشورها و سازمان های منطقه ای و بین المللی را درگیر خود ساخت و به این صورت بر پیچیدگی آن افزوده شد. در سال ۲۰۲۰ ، بعد از گذشت ۲۶ سال از امضاء توافق نامه بیشکک در ۵ می ۱۹۹۴ بین جمهوری های آذربایجان و ارمنستان، روسیه در قالب طرح میانجی گری و گسترش سلطه منطقه ای خود، مسیر جنگ را به میز مذاکره تغییر داد. سرانجام در پایان جنگ دوم قر اباغ در سال ۲۰۲۰ ، با میانجی گری روسیه، توافق نامه ۹ ماده ای با موضوع آتش بس بین جمهورهای آذربایجان و ارمنستان و واگذاری مناطق تحت اشغال به دولت باکو به امضاء رسید و نشان داد که همچنان دست برتر منطقه به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

قفقاز جنوبی ، قره باغ ، جنگ قره باغ ، کریدور جعلی زنگزور