همراهی گابروهای آلکالن و ساب-آلکالن در مجموعه افیولیتی جنوب املش، شمال ایران
محل انتشار: شانزدهمین همایش بلور شناسی و کانی شناسی ایران
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 980
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SCMI16_105
تاریخ نمایه سازی: 8 بهمن 1391
چکیده مقاله:
تودههای گابرویی جنوب املش، در استان گیلان بخشی از مجموعه افیولیتی جنوب دریای خزر میباشند. بر اساس مطالعات اولیه پتروگرافی، دو نوع مختلف از سنگهای گابرویی در منطقه قابل شناسایی است. این دو نوع گابرو در مقیاس صحرایی و نمونه دستی غیر قابل تفکیک از یکدیگر بوده و تشخیص آنها صرفاً ازروی مطالعات دقیق میکروسکوپی و نتایج آنالیزهای شیمیایی امکان پذیر است. در مطالعه حاضر با اتکا به مطالعات صحرایی، بررسیهای پتروگرافی و آنالیزهای ICP به شناسایی نوع و خاستگاه این گابروها پرداخته شده است. دادههای ژئوشیمیایی نشانگر وجود دو نوع گابروی آلکالن و ساب-آلکالن با دو منشأ مختلف در منطقه میباشد: 1) انواع آلکالن با کانی شناسی غالب پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن نوع تیتان-اوژیت و آپاتیت، که از LREE و HFSE همانند Nb و Ti غنی شدهاند، به وضوح مشخصات بازالتهای جزایر اقیانوسی را نشان میدهند. 2) انواع ساب-آلکالن نیز حاوی بلاژیوکلاز و کلینوپیروکسن بوده، با آنومالی منفی Nb و Zr مشخصات سنگهای جزایر قوسی را پیشنهاد میکند.
نویسندگان
فاطمه زعیم نیا
دانشگاه تهران، پردیس علوم، دانشکده زمین شناسی
علی کنعانیان
دانشگاه تهران، پردیس علوم، دانشکده زمین شناسی
مژگان صلواتی
دانشگاه آزاد لاهیجان، دانشکده زمین شناسی