Location Allocation of Health Care Centers Using Geographical Information System: region ۱۱ of Tehran

زمینه و هدف: مکان یابی بهینه مراکز درمانی، دسترسی افراد به خدمات درمانی را تسهیل کرده و عدم توزیع متناسب مراکز درمانی، افزایش روزافزون مشکلات شهروندان در دسترسی به این مراکز را به دنبال دارد. هدف عمده این پژوهش، ارزیابی نحوه ی توزیع مراکز درمانی و مشخص کردن نواحی محروم از این خدمات در منطقه ی مورد مطالعه است. مواد و روش ها: این مطالعه، یک مطالعه ی موردی است که در منطقه ۱۱ شهر تهران انجام شده است. داده های این مطالعه در قالب نقشه جمع آوری و با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی در محیط GIS تحلیل شده اند.  نتایج: در منطقه ی مورد مطالعه ۱۰ بیمارستان قرار دارد که ۷% از کل بیمارستان های شهر تهران را شامل می شوند. در ارزش گذاری لایه های اطلاعاتی، لایه ی مراکز مسکونی و لایه ی مراکز صنعتی به ترتیب بیشترین وزن (۱۹%) و کمترین وزن (۱%) را گرفتند. پس از تحلیل سازگاری، نرخ ناسازگاری کاربری های مختلف با کاربری درمانی ۴% به دست آمد. همچنین با تعیین شعاع خدمت دهی۱۵۰۰ متر، همپوشانی محدوده ی سرویس دهی بیمارستان های موجود مشخص گردید. نتیجه گیری: با تلفیق لایه های اطلاعاتی بر روی نقشه ی نهایی، محدوده ی مناسب برای استقرار مراکز درمانی مشخص شد. این مطالعه نشان داد مکان فعلی اکثر مراکز درمانی منطقه ۱۱ شهر تهران با معیارهای علمی و ضرورت های این کاربری مطابقت ندارد.

کلیدواژه ها:

Location allocation ، Healthcare centers ، AHP ، GIS ، مکان یابی ، مراکز درمانی ، مدل تحلیل سلسله مراتبی ، GIS