The Effect of Storage Longtime on Cyanide Production in Postmortem Stored Tissues

مقدمه: مسمومیت حاد با سیانید به صورت عمدی به قصد خودکشی و یا با مصرف سهوی اتفاق می افتد. تفسیر نتایج حاصل از آنالیز سیانید در نمونه­های زیستی پس از مرگ از جنبه قضایی- قانونی بسیار اهمیت دارد. مواد و روش ها: در یک مطالعه­ مورد - شاهدی بافت کبد از ۱۰۰ مورد جسد غیر فاسد در طول ۲۴ ماه جمع­آوری شد. نمونه­ها به سه قسمت تقسیم شدند. یک قسمت از بافت کبد و ریه در روز اول ارجاع نمونه، از نظر وجود سیانید به روش آبی پروس موردبررسی کیفی و کمی اندازه گیری سیانید به روش سلول کانوی قرار گرفت. قسمت دوم و سوم نمونه به ترتیب به مدت یک ماه و دو ماه در دمای Cº۴ قرار گرفتند. نمونه­های مثبت کبد و ریه از نظر میزان سیانید به روش سلول کانوی آنالیز گردیدند. نتایج: نتایج آنالیز سیانید نشان دادند که تنها در ۶ نمونه در کلیه مقاطع زمانی (بدو ورود، یک ماه و دو ماه پس از ارجاع) مثبت بود و باقی ۹۴ نمونه در کلیه مقاطع زمانی از نظر وجود سیانید منفی بودند. نتیجه گیری: در این مطالعه تولید سیانید در نمونه های کبد دیده نشد؛ بنابراین در تحقیق حاضر مدت زمان نگهداری تاثیری بر تولید سیانید در نمونه بافت کبد و ریه نداشت. تغییرات میزان سیانید در بافت­های مذکور از نظر آماری معنی­دار نبود. نتایج حاصل از تحقیق حاضر به صورت کمی بر روی تعداد بیشتری نمونه ارزش خود را بیشتر از پیش نشان خواهد داد.

کلیدواژه ها:

Cyanide ، Prussian Blue ، Forensic Toxicology ، Liver ، Lung ، سیانید ، آبی پروس ، سم شناسی ، کبد ، ریه