بررسی عملکرد و شاخص های رشد گلرنگ در کشت دوم در منطقه یاسوج

به منظور بررسی عملکرد و شاخص های رشد ارقام گلرنگ بهاره به عنوان کشت دوم، آزمایشی در سال ۱۳۸۶ در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول شامل تاریخ کاشت در چهار سطح (۲۶ اردیبهشت، ۱۱خرداد، ۲۶خرداد و ۱۱ تیر) و عامل دوم شامل چهار رقم گلرنگ (اراک ۲۸۱۱، اصفهان ۱۴، IL۱۱۱وPI) بودند. نتایج نشان داد که رقم اصفهان ۱۴ به دلیل برتری در شاخص سطح برگ (LAI)، سرعت رشد محصول (CGR)، ماده خشک کل (TDM) و سرعت جذب خالص (NAR)، از بالا ترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک نسبت به سایر ارقام برخوردار بود و از این جهت می تواند رقم مناسبی جهت کشت دوم محصول در سال در یاسوج باشد. بین تاریخ های مختلف کاشت نیز، تاریخ کاشت سوم بالا ترین عملکرد اقتصادی و بیولوژیکی را تولید کرد. ارقام کشت شده در تاریخ کاشت سوم، به دلیل شاخص سطح برگ بیشتر، نور بیشتری دریافت کردند و در نتیجه به علت فتوسنتز بیشتر، سرعت رشد محصول و تجمع ماده خشک نیز در آنها افزایش یافت؛ در نهایت این افزایش در شاخص های فوق منجر به افزایش عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در تاریخ کاشت سوم گردید. حداکثر NAR نیز مربوط به تاریخ کاشت سوم و معادل ۱/۱۰ گرم بر متر مربع برگ بر روز بود. همچنین تاریخ کاشت سوم با حداکثر شاخص سطح برگ ۸۵/۲ بیشترین LAI را نسبت به تاریخ های مختلف کاشت تولید کرد. در نهایت می توان شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و ماده خشک کل را به عنوان شاخص های موثر بر عملکرد دانه ارقام گلرنگ معرفی نمود.