بررسی ویژگی های کمی و کیفی ژنوتیپ های ذرت سیلوئی در منطقه ورامین

به ­منظور بررسی صفات آگرومورفولوژیک و فیزیولوژیک ژنوتیپ­های مختلف ذرت سیلوئی، آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران در سال زراعی ۸۹-۱۳۸۸ اجرا شد. در این آزمایش ۲۰ ژنوتیپ ذرت سیلوئی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با ۴ تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. در این آزمایش صفاتی چون طول دوره رشد، تعداد برگ، ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن خشک تر و خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه، وزن تر و خشک غلاف، وزن تر و خشک بلال، عملکرد تر و خشک علوفه و صفات کیفی علوفه مورد ارزیابی قرار گرفتند. در بررسی همبستگی بین صفات، بیشترین همبستگی را وزن خشک ساقه، غلاف و بلال با عملکرد علوفه داشتند. ژنوتیپ دوم(K۳۵۴۷/۴ × MO۱۷) دراکثرصفاتموردبررسیازجملهتعدادبرگ،قطرساقه،وزن تروخشکغلاف،وزنتروخشکبلال،طولدورهرشدوعملکردخشکعلوفهدارای بالاترین میزان بود. از نظر کیفیت علوفه نیز، ژنوتیپ­های ۱۶ (KLM۷۶۰۰۴/۲-۱-۷-۲-۱-۱-۱-۱ × K۱۹/۱)و ۱۸ (KSC۶۷۰ (K۳۶۵۳/۲ × K۱۹)) بیشترین درصد قابلیت هضم علوفه خشک و ژنوتیپ ۲ بیشترین درصد پروتئین خام، درصد فیبر نامحلول و درصد خاکستر را نشان دادند. ژنوتیپ ۱۸ نیز بالاترین درصد انرژی متابولیسمی را به خود اختصاص داد. به ­نظر می­رسد که ژنوتیپ ۱۶ که از ارتفاع متوسط ولی پربرگ، با وزن ساقه متوسط و وزن بلال نسبتا بالا و کیفیت علوفه خوب برخوردار بود، از اهمیت ویژه­ای برخوردار است و می­تواند انتخاب خوبی برای منطقه باشد

کلیدواژه ها:

ذرت سیلوئی ، صفات کمی ، صفات کیفی ، عملکرد