هوش و گرایش دانش آموزان به خلاقیت و نوآوری اجتماعی

در عصر حاضر، با توجه به پیشرفت علوم و فنون و پیدایش نیازها و معضلات جدید و بیکاری گسترده، نیاز به کارآفرینان بیشتر احساس می شود؛ از جمله راهکارهای مهم توسعه اقتصادی، ایجاد اشتغال و مهم ترین سازوکار و ابزار آن، کارآفرینی است . کارآفرینی باعث کاهش بیکاری، افزایش بهرهوری و افزایش درآمد مردم، افزایش کارایی اقتصادی می شود، نوآوری را به بازار کار و تولید می آورد، مشاغل جدید ایجاد می کند و وضعیت اشتغال را بهبود می بخشد (شین و ونکاتارامان۱، ۲۰۰۰). شومپیتر۲ معتقد است که کارآفرینی ، موتور محرک اصلی در توسعه اقتصادی است و کارآفرین ، کسی است که در کارش، نوآوری داشته باشد و ترکیب های تازهای از مواد ایجاد کند (پالمار۳، ۱۹۷۱). کارآفرینی می تواند به عنوان فرایند استفاده طرحهای ابتکاری خصوصی به منظور تبدیل مفهوم کسب وکار در یک سرمایه گذاری جدید یا به منظور رشد و تنوع در سرمایه گذاریها یا واحد های تجاری موجود با رشد و پتانسیل بالا تعریف شود (حسینی و کاظمی میانرودی، ۱۳۹۰ ). در دنیای رقابتی امروز، بسیاری از سازمانها و شرکت ها بر این باورند که برای بقا در عرصه رقابتی کنونی باید به عملکرد فردی افراد، بیشتر توجه کنند؛ زیرا این منافع و عملکرد فردی سازمان، درگرو عملکرد فردی این افراد است (عسگری و همکاران، ۱۳۹۵). کسب وکار یک کارآفرین و نیز بقا و موفقیت آن، تا حد زیادی به عملکرد فردی کارآفرین وابسته خواهد بود. در واقع ، عملکرد فردی، به مجموعه رفتارها و واکنش های فردی اشاره دارد که با اهداف کسب وکار، مرتبط می باشد. عملکرد فردی، مجموعه ای از اقدامات و فعالیت هاست که از طرف افراد به منظور نیل به اهداف از پیش تعیین شده در سازمان یا کسب وکاری که در آن مشغول هستند انجام می گیرد. این عملکرد فردی، تابعی از دانش ، مهارت، توانایی ها، قابلیت و انگیزش است (بدری آذرین و هوشنگ ، ۱۳۹۶).