بررسی تنوع جوامع علف های هرز موجود در مزارع تحت کشت گیاهان علوفه ای در استان های مختلف کشور
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 6، شماره: 4
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 147
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-6-4_002
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
چکیده مقاله:
به منظور ارزیابی تنوع جوامع علف های هرز مزارع گیاهان علوفه ای شامل یونجه (Medicago sativa L.)، شبدر (Trifolium sp.) و اسپرس (Onobrychis spp.) استان های مختلف کشور، مطالعه ای با استفاده از اطلاعات منتشر شده سازمان حفظ نباتات وزارت جهاد کشاورزی در سال ۱۳۸۷ انجام شد. پس از بررسی گونه های علف هرز و تعیین خانواده ها در مزارع موجود، این گونه ها بر اساس تنوع کارکردی در چهارگروه چرخه رویشی، شکل رویشی، مسیر فتوسنتزی و درجه سماجت طبقه بندی شدند. نتایج نشان داد که تعداد گونه علف های هرز موجود در مزارع یونجه استان های کشور ۳۷ گونه بود که این گونه ها متعلق به ۱۸ خانواده متفاوت بودند. دو خانواده گندمیان (Poaceae) و کاسنی (Asteraceae) به ترتیب متنوع ترین خانواده علف های هرز تک لپه و دولپه در مزارع یونجه بودند. همچنین نه گونه علف هرز از پنج خانواده مختلف، در مزارع تحت کشت اسپرس مشاهده شد که در بین این خانواده های علف های هرز، بیشترین تنوع گونه ای مربوط به خانواده گندمیان بود. در مزارع شبدر استان-های مختلف کشور نیز ۲۰ گونه علف هرز مربوط به ۱۱ خانواده گیاهی مشاهده شد که خانواده گندمیان با شش گونه و خانواده شب بوئیان (Brassicaceae) با چهارگونه، دارای بیشترین تنوع گونه ای علف های هرز بودند. بالاترین میزان شاخص تشابه از نظر علف های هرز مزارع یونجه (۱۰۰ درصد) بین استان های آذربایجان غربی- اردبیل، آذربایجان غربی- زنجان، اردبیل- زنجان، آذربایجان غربی- کردستان، اردبیل- کردستان، زنجان- کردستان، زنجان- گیلان، کردستان- گیلان، آذربایجان غربی- گیلان و اردبیل- گیلان، مشاهده شد. بالاترین شاخص تشابه از نظر علف-های هرز مزارع اسپرس (۶۰/۰) بین استان های آذربایجان غربی- آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی- فارس به دست آمد. بالاترین شاخص تشابه علف های هرز مزارع شبدر نیز بین استان های فارس و اصفهان به مقدار ۵۰/۰ به دست آمد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام عزیزی
دانشگاه پیام نور
لیلا علیمرادی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
رضا قربانی
دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :