ممیزی بالینی ترخیص با رضایت شخصی در بیمارستان دکتر صولتی ارومیه

مقدمه: یکی از مشکلاتی که در پی نارضایتی بیماران ایجاد می شود، ترخیص بدون توصیه پزشک است که علاوه بر موانعی که در روند درمان بیماری ایجاد می کند، بیمارستان ها را هم با مشکلات اساسی مواجه می کند. هدف این مطالعه، تعیین فاکتورهای ترخیص با رضایت شخصی و انجام مداخلات مناسب و امکان پذیر جهت کاهش آن در بیمارستان مورد مطالعه بود. روش بررسی: مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی مداخله ایی از نوع قبل و بعد بود که در سال ۹۱-۱۳۹۰ در بیمارستان دکتر صولتی ارومیه اجرا گردید. ابتدا بر اساس فرم های ترخیص با رضایت شخصی جمع آوری شده در دفتر حاکمیت بالینی بیمارستان و نظرسنجی از پرستاران، میزان و دلایل ترخیص با رضایت شخصی استخراج و آنالیز شد. مداخلات مناسب از جمله ایجاد ارتباط مناسب بین پزشک و بیمار، اطلاع رسانی صحیح در زمان پذیرش و برگزاری کلاس های آموزشی توسط تیم حاکمیت بالینی بیمارستان انتخاب شد و ۴ ماه پس از اجرای مداخلات، این اطلاعات دوباره آنالیز و با نتایج قبل از مداخله مقایسه شد. داده ها به وسیله ی نرم افزار Excel تحلیل و اطلاعات در قالب آمار توصیفی ارایه شد. یافته ها: میزان ترخیص با رضایت شخصی قبل از انجام مداخلات ۶/۴ درصد بود. این میزان ۴ ماه بعد از اجرای مداخلات به ۸/۲ درصد کاهش یافت. ناتوانی در پرداخت هزینه ها، مشکلات خانوادگی و شخصی، احساس بهبودی، نارضایتی از درمان و دوره ی طولانی درمان بیشترین دلایل ترخیص با رضایت شخصی در بیمارستان مورد پژوهش بود. نتیجه گیری: بیماران به دلایل متفاوت، بیمارستان را با وجود توصیه ی پزشکان ترک می کنند. شناسایی ریسک فاکتورهای ترخیص با رضایت شخصی، یکی از گام های مهم طراحی مداخلات مهم در این زمینه می باشد. ارتقای ارتباط مناسب بین پزشک و بیمار، ارتقای کیفیت خدمات بیمارستان و استفاده از مددکاران اجتماعی راه کارهای مناسبی برای کاهش این میزان هستند.

کلیدواژه ها:

ترخیص بیمار ، رضایت شخصی ، ممیزی بالینی ، حاکمیت بالینی ، مدیریت بیمارستان