اثر مصرف خوراکی عصاره الکلی گیاه بوزیدان بر کاهش حافظه ناشی از تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین در موش های سفید آزمایشگاهی نر

مقدمه و هدف: با توجه به شیوع و اهمیت درمان بیماریهای سیستم عصبی مرکزی از جمله بیماریهای زوال مغز مانند آلزایمر و عدم وجود درمان قطعی برای این بیماری، در مطالعه اخیر، به بررسی اثر بوزیدان بهعنوان یکی از گیاهان دارویی بر روند پیشرفت این بیماری پرداختهشدهاست.    مواد و روش­ها: آلزایمر با مدل تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین، ایجاد و میزان یادگیری و حافظه فضایی موشها بهترتیب با روش آزمون احترازی غیرفعال و آزمون مآزY  شکل ارزیابیشد. حیوانات مورد تحقیق به گروههای کنترل، کنترل+درمان و تزریق استرپتوزوتوسین، استرپتوزوتوسین+درمان تقسیمشدند. موشهای درمان، یک روز پیش از جراحی به مدت سه هفته عصاره بوزیدان را به شکل خوراکی دریافت و سپس به آزمونهای یادگیری مآز Y شکل و آزمون احترازی وارد میشدند؛ درنهایت، داده های آزمون­ها با تستهای آماری مرتبط مورد مقایسه قرارمی گرفت.   نتایج: درمان با دوز mg/kg ۲۰۰ عصاره گیاه توانست میزان تاخیر حین عبور (STL) را بهعنوان نماد یادآوری اطلاعات در گروه تزریق با استرپتوزوتوسین (۱۰/۳ ± ۱/۳۳) به عدد معنی­دار (۴۸/۳ ± ۵/۴۳) نزدیککند؛ همچنین رفتار تناوبی بهعنوان درصد حافظه فضایی، در موشهای درمانشده با عصاره ۱۰۰ و mg/kg ۲۰۰ بهترتیب ۲۱/۵ ± ۶۸/۶۷ و ۲۷/۶ ± ۲۶/۶۳ بهدستآمد که نسبتبه گروه کنترل (۸۱/۴ ± ۲۱/۴۵) افزایش معنی­دار داشتند.    نتیجه­گیری: بهطورکلی، درمان طولانی با عصاره گیاه بوزیدان در جلوگیری از کاهش حافظه ناشی از تزریق استرپتوزوتوسین داخلبطنی اثری قابلتوجه دارد و شاید این گیاه، عامل بالقوه ای در درمان بیماریهای تخریب عصبی مانند بیماری آلزایمر باشد.

کلیدواژه های اثر مصرف خوراکی عصاره الکلی گیاه بوزیدان بر کاهش حافظه ناشی از تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین در موش های سفید آزمایشگاهی نر:

بوزیدان ، استرپتوزوتوسین ، آلزایمر ، موش سفید آزمایشگاهی