مقایسه پاسخ کلینیکی ولو واژینیت کاندیدایی عودکننده به کرم واژینال آویشن و بوریک اسید

مقدمه و هدف: با توجه به مصرف طولانی­مدت و مقاومت دارویی به ازول­ها در ولو و واژینیت کاندیدایی عودکننده، بسیاری از تحقیق­ها، به­سوی ترکیب­های غیر از آزول معطوف شده­است؛ این تحقیق به­منظور مقایسه پاسخ بالینی، این بیماران به بوریک اسید که در موارد مقاوم داده­می شود و ® لکورکس (آویشن) انجام­شده­است.  مواد و روش ها: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی در کنترل با شاهد مثبت (موازی) و دوسو کور انجام­شده­است. به بیمارانی که تشخیص کاندید یازیس ولو و واژن راجعه آنها با کشت ترشحات واژینال مسجل شده، عامل زمینه ای نداشتند، کرم های واژینال آویشن ۱ درصد و بوریک اسید ۳ درصد داده­شد. شکایات و علائم بیماران در ویزیت اول، یک و شش ماه بعد شروع درمان با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، من ویتنی و تی مزدوج مورد تجزیه­وتحلیل قرارگرفتند.  یافته ها: در گروه بوریک اسید بیماران از نظر شدت نشانه های بیماری در شروع مطالعه نمره ۳/۳±۹ داشتند که در دوره اول درمان به ۸/۳±۴۸/۳ و دوره دوم به ۱/۵±۳۳/۳ رسید و در گروه مصرف­کننده آویشن، شدت نشانه های بیمار در شروع مطالعه نمره ۶/۳±۲۱/۸ بود که در دور اول و دوم درمان به­ترتیب به ۴۶/۲±۵۲/۲ و ۷/۳±۳۶/۳ رسید که کاهش نمره در هر دو گروه، معنی دار بود (۰۰۱> P ). میزان اثربخشی نهایی بوریک اسید ۲/۷۴ درصد و کرم آویشن ۵/۶۴ درصد به­دست­آمد که اختلاف میان دو گروه، معنی دار نبود.  نتیجه گیری: کرم آویشن می تواند به­عنوان یک درمان الترنایتو در کاندیدیازیس ولوو واژن راجعه، مطرح شود.

کلیدواژه ها:

کاندیدیازیس ، کاندیدازیس ولوو واژن عودکننده ، بوریک اسید ، آویشن