کیفیت زندگی در جمعیت ۱۵ تا ۶۴ ساله ی استان کردستان

کیفیت زندگی از فاکتورهای مهم در ارزیابی مشکلات سلامت در جوامع مختلف می باشد. روش کار: این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، ۷۰۰ نفر از جمعیت ۶۴-۱۵ ساله ی استان کردستان را در سال ۱۳۸۶ به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و توسط پرسش نامه ی کیفیت زندگی یوروهیس بررسی نموده است. تحلیل اطلاعات توسط نرم افزار SPSS و آزمون های تی مستقل، ANOVA، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شده است. یافته ها: در این مطالعه کیفیت زندگی در مردان به طور معنی داری بهتر از زنان (۰۰۱/۰=P)، و در مناطق روستایی بهتر از مناطق شهری بود (۰۱/۰=P). افراد دارای فعالیت ورزشی بیشتر کیفیت زندگی بهتری داشتند (۰۰۲/۰=P). کیفیت زندگی در افراد سیگاری پایین تر بود (۰۵/۰P<). کیفیت زندگی با افزایش سن، بدتر (۱۹۷/۰-=rو ۰۰۱/۰P<) ولی با افزایش وزن (۰۹۵/۰=r و۰۱/۰P=) و قد بهتر می شد (۱۹۳/۰= r و ۰۰۱/۰ P<). افراد بی سواد کیفیت زندگی پایین تر (۲۴۶/۱۳=F و ۰۰۱/۰>P) و افراد دارای درآمد بیشتر کیفیت زندگی بالاتری داشتند (۸۱۴/۱۳=F و ۰۰۱/۰ P<). نتیجه گیری: در جمعیت بزرگسال استان کردستان کیفیت زندگی در زنان به طور بارزی پائینتر است و با افزایش سن، عدم فعالیت ورزشی و مصرف سیگار کیفیت زندگی مشخصا کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

ایران ، زنان ، سن ، کیفیت زندگی ، مردان