اثربخشی درمان فراشناختی به شیوه ی گروهی بر علایم افسردگی و نشخوار فکری

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان فراشناختی گروهی بر علایم افسردگی و نشخوار فکری در دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز بود. روش کار: در این کارآزمایی بالینی، از بین دانشجویان دختر ساکن خوابگاه شهید چمران اهواز در سال ۹۰-۱۳۸۹، ۴۰ دانشجو که علایم افسردگی را بر اساس آزمون افسردگی بک و مصاحبه بالینی دارا بودند، به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (۲۰ نفر) و شاهد (۲۰ نفر) وارد شدند. دانشجویان گروه آزمون در ۸ جلسه ی درمانی شرکت و در مراحل پیش آزمون و پس آزمون، پرسش نامه های افسردگی بک و نشخوار فکری را تکمیل کردند. یک ماه بعد از اتمام جلسات، پرسش نامه های ذکر شده توسط شرکت کنندگان مجددا تکمیل شد. داده ها با شاخص های توصیفی و آزمون آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره، توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه ی ۱۸ تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که تفاوت های معنی داری بین گروه آزمون و شاهد در مراحل پس آزمون و پی گیری وجود دارد. در گروه آزمون از لحاظ کاهش علایم افسردگی (۰۰۱/۰>P و ۸۳۱/۲۳=F) و نشخوار فکری (۰۰۱/۰>P و ۱۲۲/۱۳=F) در مرحله ی پس آزمون، تفاوت های معنی داری وجود دارد. هم چنین درگروه آزمون از لحاظ کاهش علایم افسردگی (۰۰۱/۰>P و ۸۱۴/۲۰=F) و نشخوار فکری (۰۰۸/۰>P و ۲۷۷/۸=F) در مرحله ی پی گیری یک ماهه، تفاوت ها معنی دار بود که این تفاوت ها در گروه شاهد مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد به کارگیری الگوی فراشناختی ولز در کاهش علایم افسردگی و نشخوار فکری دانشجویان دارای این علایم، موثر است.

کلیدواژه ها:

گروه درمانی ، دانشجویان ، علایم افسردگی ، نشخوار فکری