رابطه ی ابعاد سازگاری وکیفیت روابط بین فردی و مقایسه ی آن در دانشجویان موفق و ناموفق

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، رابطه­ی ابعاد سازگاری و کیفیت روابط بین فردی و مقایسه­ی آن در دانشجویان موفق و ناموفقبود.روش­کار: جامعه­ی آماری این تحقیق، شامل دانشجویان شاغل به تحصیل دوره­ی کارشناسی دانشگاه­های دولتی شهر تهران بود. نمونه ۴۰۰نفر از دانشجویاندختر و پسر دارای پیشرفت تحصیلی بالا و پاییندانشگاه­های تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۳-۱۳۹۲ بودند. این افرادبه شیوه­ی نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده­هاازپرسش­نامه های سازگاری بل و مقیاس دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰) استفاده شد. داده ها از طریق آزمون تی و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل گردیدند.یافته­ها: نتایج، بیانگر رابطه­ی معنی­دار بین بعد سازگاری عاطفی و اجتماعی با روابط بین فردی در دانشجویان بود. به علاوه بین ابعاد سازگاری و روابط بین فردی در دانشجویان موفق و ناموفق، تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه­گیری: نتایج این پژوهش اهمیت شناخت ابعاد مختلف سازگاری را در روابط  بین فردی نشان می­دهد.

کلیدواژه ها:

دانشجویان ، روابط بین فردی ، سازگاری ، موفقیت