موارد اختلال خلقی دو قطبی بستری در بیمارستان فارابی کرمانشاه: ارزیابی ۱۵ ساله (۹۴-۱۳۸۰)

مقدمه: اختلال خلقی دو قطبی یکی از شایع ترین بیماری های روان پزشکی است. این مطالعه برخی از خصوصیات جمعیت­شناختی و متغیرهای اساسی در این بیماری را در بیماران مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی بستری شده در بیمارستان فارابی کرمانشاه مورد بررسی قرار می دهد.روش­کار: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی کلیه بیماران مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی که به صورت پی در پی از سال های ۱۳۸۰ تا ۲۳ آذر ۱۳۹۴، در بیمارستان فارابی شهر کرمانشاه بستری شده بودند، انجام شد. اطلاعات موردنیاز از روی پرونده­ی بیماران، جمع آوری شد. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار SPSS نسخه­ی  ۱۶ و آزمون های یومان-ویتنی و تحلیل واریانس تحلیل شد.یافته­ها: در مجموع ۲۱۸ بیمار با اختلال خلقی دو قطبی که ۱۳۰ نفر آنان (۶/۵۹%) مرد بودند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. ۹/۴۵ درصد متاهل و متوسط سن بیماران ۹/۱۲±۶/۳۹ سال بود. ۴/۷۳ درصد ساکن مناطق شهری بودند. میانگین تعداد بستری ها در بین سطوح متغیرهای جمعیت­شناختی، در مورد سابقه­ی مصرف سیگار، سابقه­ی سوءمصرف مواد مخدر و سابقه­ی اعتیاد در خانواده، به طور معنی­داری متفاوت بود (۰۵/۰>P).نتیجه­گیری: به طور متوسط هر سال حدود ۱۵ نفر مبتلا به اختلال خلقی دوقطبی در این بیمارستان بستری شده اند. به نظر می رسد که در زمینه آموزش بیماران و خانواده های آن ها برنامه ریزی ها و امکانات بیشتری به خصوص در مناطق شهری و خانواده های دارای سابقه اعتیاد و مصرف سیگار، باید در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

اختلال دوقطبی ، بستری ، متغیرهای جمعیت شناختی