کاربرد سازه های باز و بسته شونده در آمفی تئاتر از منظر انعطاف پذیری (نمونه موردمطالعه: آمفی تئاتر روباز کارلوس موسلی)

معماری جدید و توجه آن به محیط اطراف باعث شده است سقف بناهای تازه بیشتر از پیش موردتوجه کاربران و معماران قرار گیرد، یکی از این عوامل سقف های باز و بسته شونده هستند. این نوع سقف ها با توجه به انعطاف پذیری و هماهنگی این ساختارها با محیط اطراف به گزینه مطلوبی برای معماران نوین بدل شده است. پوشش دهانه های بزرگ، بهره گیری از نور خورشید به واسطه قابلیت جابجایی، انعطاف پذیری، عمل کرد سریع و ... از ویژگی های این نوع سازه های هست. یکی از مهم ترین قسمت های ساخت یک آمفی تئاتر طراحی سقف آن هست و سازه های باز و بسته شونده با توجه به انعطاف پذیری بالا، زیبایی ظاهری، تنوع شکل و همچنین پوشش دهانه بزرگ انتخابی درست و مطلوب می توانند باشند. سازه های باز و بسته شونده نیز همانند سقف های معمولی بارهای جانبی را به خوبی کنترل می کنند. این سازه ها به دلیل نصب آسان و سریع موردتوجه قرار می گیرند و بسته به شرایط موجود به دلیل انعطاف پذیری می توان از آن استفاده کرد. در همین راستا در این مقاله سعی بر آن شده است تا با بررسی آمفی تئاتر روباز کارلوس موسلی و با انجام مطالعات کتابخانه ای با استفاده از روش تحقیق کیفی توصیفی -تحلیل به بررسی کاربرد این نوع سازه ها در این آمفی تئاترها پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

سازه های باز و بسته شونده ، انعطاف پذیری ، آمفی تئاتر ، معماری