بررسی نقش صاحب نظران در تعیین شاخص های زیست محیطی در کلان شهرها

در ارزیابی عملکرد شهرها از لحاظ سطوح زندگی که برای ساکنان فراهم شده است، زیست پذیری شهری به عنوان یک شاخص مورداستفاده قرار می گیرد که از بهترین تا بدترین سطح زندگی را در برمی گیرد. به عبارت دیگر، زیست پذیری شهری به عنوان پاسخ تعامل شرایط اجتماعی، اقتصادی، بهداشتی و محیطی در شهر، بر روی رفاه انسانی و اجتماعی تاثیر می گذارد و به همین دلیل به عنوان یک شاخص ارزیابی عملکرد شهرها مورداستفاده قرار می گیرد. ارائه فاکتور متفاوت از سوی محققان و اندیشمندان به این دلیل است که نیازها و مسائل وابسته به مکان و زمان است و از آنجایی که راه حل این چالش-ها نیز بسته به همان مکان و زمینه ای که در آن قرار دارد، تعاریف، فاکتورها و راه حل ها نیز با یکدیگر تفاوت دارند. این شاخص ها با توجه به بستر و زمینه و شرایط حاکمیتی-سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در کشورها و شهرهای مختلف متفاوت است و توجه به موضوع و مفهوم زیست پذیری در هر شهر باید با توجه به زمینه و بستر آن شکل گیرد. هدف پژوهش پیشرو بیان مفهوم زیست پذیری در کلان شهرها از دیدگاه صاحب نظران مختلف با توجه به بستر و زمینه متفاوت و بررسی شاخص های مطرح شده از سوی آنان است. طبق نتایج پژوهش ۱۲ شاخص در کلان شهرها به عنوان شاخص های زیست پذیری تعیین شدند که شامل، محیط شهری و ابعاد مختلف آن مثل بعد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، محیط طبیعی و غیره، مسکن، مدیریت شهری، خدمات و زیرساخت های شهری، حمل ونقل، آموزش، امنیت، مشارکت، عدالت اجتماعی، حس تعلق به مکان، اوقات فراغت و تفریح است.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری ، شاخص های زیست پذیری ، صاحب نظران ، کلان شهر