ارزیابی اثر افزودنی های معدنی رایج بر رئولوژی بتن فوق توانمند، مروری بر تحقیقات گذشته

امروزه با توجه به اهمیت مفاهیمی چون مقاومت فشاری، خمشی و کششی مطلوب، عدم گسیختکی ترد و ایجاد شکل پذیری زیاددر مقاومت های بالا، دوام کافی در شرایط مختلف از جمله انواع مخاطرات فیزیکی، شیمیایی، آتش سوزی و همچنین هزینه های چرخهعمر و... استفاده از بتن فوق توانمند جایگاه ویژه ای در دنیا پیدا کرده است. اما همانند بسیاری از مصالح دیگر، در کنار تمام نقاط قوتبتن فوق توانمند. کاستی هایی نیز مشاهده شده است. یکی از پیش پا افتاده ترین چالش های این نوع بتن، در حالت بتن تازه است؛ بدینصورت که به علت سفتی و لزج بودن بتن فوق توانمند به نسبت سایر بتن ها که ریشه در عوامل متعددی همچون نسبت آب به سیمانبسیار پایین و داشتن الیاف دارد. کار کردن با این بتن در حالت تازه با چالش هایی همراه است. از این چالش ها می توان به سخت ترشدن فرآیندهایی چون مخلوط کردن، جای دادن و تراکم بتن اشاره کرد که در نتیجه ی آن ها آثار منفی متعددی مانند ایجاد حباب هایتصادفی و عدم توزیع و جهت گیری مناسب الیاف ها ظاهر خواهند شد و خود دلیلی خواهند بود بر افت مقاومت و دوام. بنابراین مطالعهموضوع رئولوژی بتن های فوق توانمند ضروری ست.یکی از زمینه های موجود برای بررسی خواص رئولوژیکی بتن فوق توانمند. تاثیر افزودنی های معدنی ست؛ به این معنا که می توان بااضافه و یا جایگزین کردن انواع افزودنی های معدنی به جای یکدیگر در طرح مخلوط بتن و به کارگیری روش هایی دقیق و یا کیفیهمچون استفاده از رئومتر، آزمایش های جریان اسلامپ، قیف V، حلقه J و آزمایشاتی مشابه، تغییرات در خواص رئولوژیکی را سنجید.در این مقاله سعی شده است به مطالعات پیشین در این زمینه پرداخته شود. طبق بررسی ها، دیده شد عموما کاربرد افزودنی های معدنیمختلف منجر به افزایش سرعت کسب تنش تسلیم در بتن فوق توانمند شده است. که خود باعث کمتر شدن زمان استفاده مناسب ازبتن در حالت تازه می شود. همچنین از قابل توجه ترین نتایج این بررسی می توان به بهبود کارایی در حضور پودر شیشه و تاثیر منفیخاکستر پوسته برنج بر روانی اشاره داشت.

کلیدواژه ها:

بتن فوق توانمند ، رئولوژی ، افزودنی معدنی ، لزجت ، تنش تسلیم