تاثیر طول بازه گرم کردن مدل های هیدرولوژیک در شبیه سازی رواناب

تخمین مولفه های چرخه آب در طبیعت از اهمیت زیادی برخوردار است که مدل­سازی فرآیند ابزار مربوط به آن است. در مدل های هیدرولوژیک، دوره گرم کردن (Warm-Up) به دوره اولیه شبیه سازی اطلاق می شود که قبل از تحلیل یا دوره پیش بینی اصلی انجام می شود. به عبارت دیگر بخشی از داده­ها به طور معمول قبل از استفاده در مدل، در دوره گرم کردن قرار می گیرند تا خطاهای مربوط به شرایط اولیه و نقص مدل کمتر شوند. در این تحقیق، تاثیر طول دوره آماده سازی مدل بر عملکرد آن، در دوره­های واسنجی و صحت سنجی توسط بهینه­سازهای مختلف در نرم­افزار RRL با مدل­های AWBM، Sacramento، SimHyd و TANK در حوزه آبخیز کشکان مورد بررسی قرار گرفت. در این ارزیابی از دوره­های گرم کردن ۵، ۷ و ۱۰ درصد ابتدای طول داده­ها بدون در نظر گرفتن شرایط خشک سالی و ترسالی دوره و مقدار پیشنهادی نرم­افزار (۲/۱ درصد کل داده­ها) استفاده شد. نتایج نشان داد که به طورکلی، در مدل­ها و بهینه­سازهای مختلف، انتخاب ۵ و ۷ درصد از کل طول داده­ها در دوره­های واسنجی و صحت­سنجی، موجب بهبود کارایی مدل نسبت به میزان پیشنهادی نرم­افزار می­گردد. به نظر می­رسد علت اینکه دوره های طولانی تر آماده سازی باعث کاهش دقت عملکرد مدل می گردد این است که به همان میزان از طول دوره واسنجی و صحت­سنجی کاسته می شود. از طرف دیگر بر اساس معیار ارزیابی نش ساتکلیف بهترین مدل برای شبیه سازی رواناب در این حوضه مدل SimHyd با روش بهینه ساز روزنبروک (واسنجی: ۵۷۲/۰ و صحت­سنجی: ۵۴۴/۰) است. نتایج این تحقیق گام مهمی برای بررسی یکی از منابع عدم قطعیت در مدل های هیدرولوژیک بسته RRL است که می­تواند به کاربران این نرم افزار کمک شایانی کند.

کلیدواژه ها:

بارش-رواناب ، مدل های هیدرولوژیک ، RRL ، Warm-up