راهبردهای پلیس در پیشگیری از بزه دیدگی اطفال و نوجوانان با تاکید بر وضعیتهای مخاطره آمیز

زمینه و هدف: بدون تردید پیشگیری از بزه دیدگی اطفال و نوجوانان اهمیت فوق العاده ای داشته، چرا که کودکی حساس ترین دوران رشد انسان بوده و بروز انحراف و وجود وضعیت های مخاطراتی گوناگون در جامعه، جایگاه آینده آنان را در اجتماع به مخاطره می اندازد. بر این اساس شناسایی، مرتفع ساختن و حمایت حداکثری از کودکان و نوجوانان در وضعیت های مخاطره آمیز، باید در راس اولویت ها قرار گیرد. از این رو پژوهش حاضر در صدد بررسی راهبردهای پلیس در پیشگیری از بزه دیدگی اطفال و نوجوانان با تاکید بر وضعیت های مخاطره آمیز می باشد.روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی–تحلیلی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش کارکنان واحدهای گشت، فوریت های پلیسی۱۱۰ و واحدهای مشاوره و مددکاری که از میان آنها، براساس رابطه کوکران، تعداد ۱۵۵ نفر به عنوان حجم نمونه به صورت نمونه گیری احتمالی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن با کسب نظر از اندیشمندان علوم اجتماعی و جرم شناسی و انتظامی احراز و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، ۸۳ /۰ محاسبه شد. پس از جمع آوری داده ها، از نرم افزار spss جهت توصیف و تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها و نتایج: نتایج مبین آن است که در پیشگیری از بزه دیدگی اطفال و نوجوانان در معرض خطر ؛ پلیس می تواند با تعییر رویکرد و اتخاذ راهبردهای موثر و با هماهنگی و همکاری نهادهای مرتبط ، گرایش اطفال و نوجوانان به بزه دیدگی را کاهش و با انجام مداخلات حمایتی برای مرتفع کردن این عوامل و کاهش آثار آسیب زای آنها نقش بسزایی ایفا نماید. نتایج پژوهش حاکی از جایگاه موثر پلیس با اجرای راهبردهای فرآیند محور، جامعه محور و مشارکت محور بر پیشگیری از بزه دیدگی اطفال و نوجوانان در وضعیت های مخاطره آمیز است

کلیدواژه ها:

راهبرد ، پیشگیری ، بزه دیدگی ، اطفال و نوجوانان ، وضعیت مخاطره آمیز