شناخت رابطه معماری بومی و اقلیم با بررسی طبقه بندی اقلیمی و شاخص آسایش حرارتی (مطالعه موردی شهرستان تربت حیدریه )

بررسی شناخت رابطه معماری بومی و اقلیم با بررسی طبقه بندی اقلیمی و شاخص آسایش حرارتی شهر و شهرستان تربتاقلیمی و شاخص های آسایش حرارتی استفاده کرد به نظر می رسد بهره گیری از الگوهای معماری بومی با توجه به هماهنگبودن با محیط و شرایط اقلیمی می تواند راهکاری مناسب برای ایجاد آسایش حرارتی باشد روش: این تحقیق بیشتر از نوعتصمیم گرا و روش کار به صورت ، توصیفی- تحلیلی انجام شده است که داده ها در طول زمان گرداوری می شود تا تغییرات برحسب زمان بررسی شود. داده های هواشناسی با مراجعه حضوری به مرکز تحقیقات هواشناسی،سازمان هواشناسی استانخراسان رضوی، و همچنین سایت سازمان هواشناسی و نتایج تحقیقات در زمینه اقلیم خراسان رضوی کل کشور میسر شدو سپس با استفاده از روش های بررسی طبقه بندی اقلیمی و شاخص زیست اقلیمی، شرایط معماری همساز با اقلیم و اصولمعماری بومی برای شهر تربت حیدریه در قالب جدول و نقشه تهیه گردید یافته ها:در این تحقیق با استفاده از عناصر مهماقلیمی ابتدا به طبقه بندی آب و هوایی شهرستان تربت حیدریه در استان خراسان رضوی پرداخته شد بر اساس مطالعاتانجام شده دربخش اعظمی از شهرستان در اقلیم نیمه خشک و سرد و یا به عبارت دیگر نیمه خشک با پوشش استپی باتابستان های گرم و زمستان های سرد قرار دارد اصالت و ارزش: معماری بومی شهرستان تربت حیدریه ، امروزه نیز می تواندپاسخگوی مناسبی در جهت خلق فضایی هماهنگ با طبیعت و اقلیم منطقه می باشد. به گونه ای که با تلفیق الگوی موفقسنتی- مدرنیته میتوان آن را بهترین الگو برای دستیابی به معماری پایدار منطقه دانست نتیجه گیری: در مقایسه بعمل آمده از نتایج شاخص های آسایش حرارتی و ساختمان های بومی منطقه با بررسی نمونه های موردی متعدد که بطور خلاصه چندنمونه از آن آورده شده به این نتیجه دست یافتیم که معماری بومی توجه بسیار زیادی به اقلیم داشته و راهکارهای طراحیآن در جهت مقابله با شرایط آب و هوایی مزاحم و استفاده از شرایط مساعد بوده است.

کلیدواژه ها:

طبقه بندی اقلیمی ، شاخص آسایش حرارتی ، معماری بومی ، تربت حیدریه