رابطه خودکارآمدی تحصیلی و مهارت های ارتباطی با تفکر خلاق دانش آموزان دختر متوسطه منطقه ۴ شیراز

هدف این تحقیق تعیین رابطه خودکارآمدی تحصیلی و مهارت های ارتباطی با تفکر خلاق دانش آموزان دختر بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق دانش آموزان دختر دوره متوسطه منطقه ۴ شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. نمونه ای مشتمل بر ۴۰۰ دانش آموز دختر سال دومی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از بین مدارس دخترانه، دو مدرسه انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات متغیر خودکارآمدی تحصیلی از پرسشنامه جینک و مورگان (۱۹۹۹)، برای گردآوری اطلاعات متغیر مهارت های ارتباطی از پرسشنامه بارتون جی. ای (۱۹۹۰) و برای گردآوری اطلاعات متغیر تفکر خلاق از پرسشنامه تورنس (۱۹۷۹) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها برحسب فرضیه های این پژوهش، از روش آمار توصیفی و آمار استنباطی، با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. نتایج حاصل از پژوهش، نشان داد ضریب همبستگی بین خودکارآمدی تحصیلی و تفکر خلاق (r=۰/۴۶۹) در سطح معناداری کمتر از ۵ درصد معنادار است. بین خودکارآمدی تحصیلی (استعداد، بافت و کوشش) و تفکر خلاق رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. ضریب همبستگی بین مهارت های ارتباطی و تفکر خلاق (r=۰/۵۷۲) در سطح معناداری کمتر از ۵ درصد معنادار است. بین مهارت های ارتباطی (مهارت کلامی، مهارت نشود، مهارت بازخورد) و تفکر خلاق رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، مهات های ارتباطی ، تفکر خلاق