بررسی رابطه بین رهبری اصیل و عملکرد فردی با توجه به نقش میانجی تعهد عاطفی کارکنان در سازمان مدیریت و برنامهریزی شهر مشهد

در این تحقیق رابطه بین رهبری اصیل و عملکرد فردی با توجه به نقش میانجی تعهد عاطفی کارکنان در سازمان مدیریت و برنامه ریزی شهر مشهد مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی، پیمایشی و از نوع همبستگی محسوب می گردد. جامعه آماری شامل کارکنان سازمان مدیریت و برنامه ریزی شهر مشهد به تعداد ۳۱۲ نفر می باشد. با توجه به جدول کرجسی و مورگان، نمونه آماری تعداد ۱۷۲ نفر برآورد گردید. همچنین جهت انتخاب نمونه مناسب از روش تصادفی ساده استفاده شده است. روش جمع آوری داده ها نیز میدانی و کتابخانه ای و ابزار آن پرسشنامه های استاندارد می باشد. روایی محتوایی پرسشنامه ها توسط اساتید و روایی سازه توسط تحلیل عاملی تایید شد. پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها بر حسب فرضیه های این پژوهش، از روش آمار توصیفی و آمار استنباطی، که جهت انجام تحلیل عاملی از نرم افزار SPSS و جهت بررسی و تحلیل فرضیات تحقیق از روش معادلات ساختاری از نرم افزار Lisrel استفاده شده است. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد بین رهبری اصیل با عملکرد فردی و تعه عاطفی کارکنان رابطه معناداری وجود دارد. بین تعهد عاطفی کارکنان و عملکرد فردی رابطه معنادار وجود دارد. بین رهبری اصیل و عملکرد فردی با توجه به نقش میانجی تعهد عاطف کارکنان رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری اصیل ، تعهد عاطفی کارکنان ، عملکرد فردی