بررسی جغرافیای الگوی رای دهی در ایران (با تاکید بر انتخابات دوره هفتم تا یازدهم ریاست جمهوری)

مقاله حاضر درصدد پاسخ به این پرسش است که الگوی رای دهی مشارکت انتخاباتی ایران در قالب گرایش سیاسی (اصلاح طلبی و اصول گرایی) چگونه است و چه استان هایی گرایش به اصلاح طلبی و کدام یک تمایل به اصول گرایی دارند. در این مقاله از روش تحلیل ثانویه استفاده شده و مطالعه ای اکتشافی پیرامون آمارهای مشارکت انتخاباتی بر پایه مشارکت بین دورهای و درون دورهای از دوره هفتم تا یازدهم ریاست جمهوری صورت گرفته تا در پرتو آن چیستی واقعیت سیاسی جامعه ایران از منظر مشارکت انتخاباتی مشخص گردد. یافتههای حاصل از کندوکاو های آماری آرا نشان می دهد: در مجموع از بین استان های کشور، استانهای آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، ایلام، سیستان و بلوچستان، کردستان، کرمانشاه، گلستان، فارس، یزد، بوشهر و هرمزگان استان های اصلاح طلب و استانهای اصفهان، چهارمحال و بختیاری، زنجان، سمنان، قم، قزوین، کهگیلویه و بویر احمد، مرکزی، همدان و خراسان استان های اصول گرا هستند و تهران، گیلان و کرمان دارای تمایل بیشتر به اصلاح طلبی و لرستان، خوزستان و مازندران متمایل به اصول گرایی هستند

کلیدواژه ها:

مشارکت انتخاباتی ، جغرافیای انتخابات ، الگوی رای دهی ، اصلاح طلبی ، اصول گرایی