بررسی مطالعه ظرفیت شناسی و محدودیت های توسعه گردشگری درشهر زابل

امروزه صنعت جهانگردی دربسیاری از کشورهای نمودی از هویت فرهنگی یک کشور و یکی از منابع مهم کسب ارز است توسعه صنعت توریسم برای کشورهای درحال توسعه که با معضلاتی چون نرخ بیکاری بالا محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجه هستند ازاهمیت فراوانی برخوردار است ازمهمترین مسائلی که طی دهه های اخیر باعث توسعه و پیشرفت شهرهایکوچک و بزرگ گشته رشد و توسعه شهرنشینی می باشد شهرها با امکانات و خدماتی که ارایه میدهند همواره پذیرای افرادی بوده اند که بدان ها وارد می شوند شهربا ارائه خدمات مطلوب و درخور بسترمناسبی برای فعالیت های اقتصادی اجتماعی و فرهنگی انسان ها فراهم می آورد شهر همچنین با ارائه فعالیت های خدماتی مانند امکانات پذیرایی و فراغتی زمینه پیشرفت و توسعه گردشگری را فراهم می کند شهرها و گردشگری دارای روابط مکملی هستند چرا که همه انواع گردشگری به نوعی به کانون ها و خدمات شهری نیازمند می باشند بنابراین درهرگونه برنامه ریزی توسعه و ترقی گردشگری باید به توانمندی کانونهای شهری درارائه خدمات مستقیم و غیرمستقیم نیز توجه شود باتوجه به تجربه ی موفق بسیاری از شهرها درزمینه رشد صنعت گردشگری و اهمیت آن دررشد و توسعه اقتصادی این مقاله به بررسی مطالعه ظرفیت شناسی نقاط قوت و ضعف داخلی و فرصت ها و تهدیدهای خارجی توسعه گردشگری درشهرزابل با استفاده از مدل Swot می پردازد.

کلیدواژه ها:

گردشگری شهری ، ظرفیت شناسی ، مدلswot