مقایسه توزیع درآمد استان سیستان و بلوچستان با کل کشور درسالهای 1388-1368

تحقق برنامه ریزی مبتنی برآمایش سرزمین سهم ویژه ای دربالفعل نمودن ویژگیهای بالقوه مناطق دارد و دراین راستا شناسایی شرایط موجود نخستین و اساسی ترین گام درزمینه تدوین برنامه های تحقق عدالت اجتماعی است تحرک و سرعت بخشیدن به اجرای طرح های ملی و استانی و ایجاد تعادل و توازن منطقه ای همراه با رفع تبعیضاتمنطقه ای می تواند به تحقق عدالت اجتماعی و کاهش نابرابری درآمدی و دستیابی به توسعه موزون درکشور بیانجامد زیرا از مشخصه های یک جامعه سالم توزیع عادلانه تر درآمدها و نمود آن درفرایند توسعه اقتصادی و اجتماعی آن می باشد نظر به اهمیت توزیع درآمد درلایه های مختلف اجتماعی برنامه ریزان مختلف جهت تحقق توزیع عادلانه درآمدها ازطریق تهیه و تدوین و اجرای برنامه های متعدد محرومیت زدایی سعی درکاهش محرومیت داشته اند لذا پژوهش حاضر نابرابری درآمدی مناطق شهری و روستایی استان سیستان وبلوچستان طی سالهای منتخب 1368تا1388 را بررسی می نماید برای این منظور از داده های هزینه های مصرفی خانوار استان کشوردرمناطق شهری و روستایی و جهت تخمین نابرابری درآمدی ازضریب جینی شاخص تایل و شاخص آتکینسن استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه اقتصادی ، نابرابری درآمدی ، مناطق شهری و روستایی ، شاخص تایل ، ضریب آتکینسن ، ضریب جینی