الگوی الکتروفورز پروتئین های سرم در انواع مختلف سرطان مشابه فاز حاد است

سابقه و هدف: نتایج تحقیقات مختلف نشان می دهد که در انواع مختلف سرطان، بدون توجه به ماهیت و مرحله تومور، غلظت اثر کننده های مثبت فاز حاد افزایش و غلظت اثر کننده های منفی فاز حاد کاهش می یابد. از این رو از پروفیل پروتئین های سرم می توان برای تشخیص حالت بدخیمی استفاده نمود. مواد و روش ها: در این تحقیق که یک مطالعه مورد- شاهدی و مقطعی است، الگوی الکتروفورز پروتئین های سرم ۸۵ نمونه بیمار مبتلا به انواع مختلف سرطان رایج در ساری با ۸۵ نمونه سرم افراد سالم برای یافتن یک الگوی خاص در حالت بدخیمی مورد مطالعه قرار گرفت. اجزای پروتیین های سرم بر روی ژل آگارز (سبیا، فرانسه) از یکدیگر جدا شدند و ژل به صورت کمی، توسط روش دانسیتومتری، اسکن و آنالیز گردید. غلظت پروتئین کل توسط روش بیوره و آلبومین توسط روش برموکرزول- گرین اندازه گیری شد. برای مقایسه متوسط متغیرها ازt-test ، برای به دست آوردن بهترین پیش بینی کننده وجود سرطان، نسبت شانس (OR) و رابطه وجود سرطان با متغیرهای مختلف از آنالیز رگرسیون لوجیستیک به روش مرحله ای و آزمون اسپیرمن و برای مقایسه ویژگی و حساسیت روش های سنجش از آنالیزROC استفاده شد.یافته ها: بر اساس یافته های این تحقیق، در گروه بیماران مبتلا به سرطان نسبت به گروه شاهد، غلظت پروتیین کل ۶.۶±۱.۲) در مقابل ۷.۳±۱.۲ و(P?۰.۰۰۰ ، آلبومین ۳.۹±۰.۸) در مقابل ۴.۶±۰.۴ و (P?۰.۰۰۰ ، نسبت آلبومین به گلوبولین ۰.۹۳±۰.۲۳۱) در مقابل ۱.۱۸±۰.۱۸ و(P?۰.۰۰۰ ، درصد فراکسیون آلبومین ۴۶.۹±۸.۷) در مقابل ۵۳±۴.۲ و(P?۰.۰۰۰ ، و درصد فراکسیون بتا ۱۱.۶±۴.۳) در مقابل ۱۳.۲±۲.۲ و (P?۰.۰۰۰ به طور معنی دار کاهش یافت. از سوی دیگر درصد فراکسیون آلفا-۱ ۵.۳±۲.۵ در مقابل ۳.۰۱±۰.۹ و (P?۰.۰۰۰، آلفا- ۲ ۱۳.۴±۴.۹) در مقابل ۱۱.۳±۲.۲ و (P?۰.۰۰۰ و گاما ۲۲.۸±۷.۷) در مقابل ۱۹.۰±۳.۲ و (P?۰.۰۰۰ نیز به طور معنی داری افزایش یافت. در گروه بیمار نسبت به شاهد، شمارش لکوسیت ها ۷۹۷۷±۳۱۱۱) در مقابل ۶۵.۵±۱۵۶۶ و (P?۰.۰۰۰ و سرعت سیدیمانتاسیون اریتروسیت ها ۳۵.۹±۲۳.۵) در مقابل ۱۴.۱±۹.۵ و (P?۰.۰۰۰ نیز به طور معنی دار افزایش یافت.نتایج آنالیز لوجیستیک چندگانه نشان می دهد که نسبت شانس (OR) برای مقادیر غیرطبیعی نسبت آلبومین به گلوبولین، آلبومین،آلفا-۱، آلفا-۲ تقریبا برابر ۸ (در حدود اطمینان ۹۵ درصد در حیطه ۲۵-۴) قرار می گیرد. نسبت شانس برای مقادیر غیرطبیعی فراکسیون گاما برابر ۲.۳ و برای پروتیین کل برابر ۱۷.۸ قرار دارد. ضریب بستگی اسپیرمن برای رابطه سرطان با همه متغیرها (بجز گاما- گلوبولین) حدود ۰.۴۵±۰.۰۷،P?۰.۰۰۰ و برای فراکسیون گاما برابر ۰.۲۰±۰.۰۸، P?۰.۰۱ بود. این آنالیز نشان داد که پروتیین کل، درصد فراکسیون آلبومین و آلفا-۱ بهترین متغیرهای پیش بینی کننده وقوع سرطان می باشند) (P?۰.۰۰۰. نتایج آنالیز دیاگرام ROC نشان می دهد که حساسیت و ویژگی متغیرهای موجود در پروفیل پروتیین های سرم برای تشخیص متغیر حالت (فاز حاد) از نظر آماری قابل قبول و به طور تقریب در یک حدود می باشد. استنتاج: یافته های این تحقیق نشان می دهد که در انواع سرطان بدون توجه به نوع و مرحله آن ها، الگوی مشابه واکنش فاز حاد مشاهده می گردد. از این رو پیشنهاد می شود از الکتروفورز پروتئین های سرم برای تشخیص فاز حاد مانند حالت بدخیمی استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

آلبومین ، پروتئین های سرم ، الکتروفورز ، سرطان ، فاز حاد