ایمنی زایی واکسن هپاتیت B در دانشجویان علوم پزشکی مازندران

سابقه و هدف: واکسیناسیون هپاتیت B یکی از موثرترین راه های پیشگیری از ابتلاء به بیماری هپاتیت B خصوصا در گروه های پرخطر می باشد. از آن جایی که در بعضی از افراد بعد از دریافت واکسن، ایمنی قابل قبول ایجاد نمی شود و این مساله می تواند سلامتی آنان را تهدید کند، میزان ایمنی زایی واکسن مورد استفاده در سیستم بهداشتی ایران (EPI) در یکی از گروه های پرخطر یعنی دانشجویان علوم پزشکی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: ۱۹۳ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران با میانگین سنی ۲۴- ۲۰ سال انتخاب شدند و ۲-۱ ماه پس از تجویز سه نوبت واکسن نوترکیب(Recombinant) با برنامه(۰، ۱، ۶ ماه) بعد از خون گیری و تهیه سرم مقدار آنتی بادی ضد آنتی ژن سطحی ویروس هپاتیت B (HBS Ag- Ab) با استفاده از روش Elisa، اندازه گیری شد. براساس عیار آنتی بادی IU/L، افراد مورد مطالعه در چهار گروه بدون پاسخ(non- responder) با عیار کم تر از IU/L ۱۰، پاسخ دهنده ضعیف (Low responder) با عیارIU/L۱۰۰- ۱۰، پاسخ دهنده متوسط(Intermediate) با عیارIU/L۱۰۰۰-۱۰۰ و پاسخ دهنده قوی (High- responder) با عیار بیش تر از IU/L ۱۰۰۰ آنتی بادی تقسیم بندی شدند. به افراد بدون پاسخ، توصیه شد برای کسب ایمنی واکسیناسیون خود را ادامه دهند. یافته ها: تنها سه نفر از دانشجویان نسبت به واکسن پاسخ ایمنی ندادند (۶/۱ درصد) یعنی کم تر از Iu/L ۱۰ آنتی بادی در سرم آنها وجود داشت. ۹/۱۱ درصد از دانشجویان پاسخ ضعیف، ۷۳ درصد پاسخ متوسط و بقیه دانشجویان (۵/۱۳ درصد) پاسخ شدید به واکسن داشتند. استنتاج: واکسن هپاتیت B نوترکیب مورد استفاده در برنامه EPI ایران در دانشجویان علوم پزشکی مازندران ایمنی زایی خوبی داشته و درصد موارد بدون پاسخ ایمنی، ناچیز بوده است.

کلیدواژه ها:

Vaccinination ، hepatitis B ، students ، دانشجویان ، B واکسیناسیون ، هپاتیت